RECENSIE: Okkervil River - I Am Very Far

Okkervil River – I Am Very Far
2011-05-24 Na de uitstekende albums Black Sheep Boy en The Stage Names komt Okkervil River in 2008 met het tegenvallende The Stand Ins. Hierna wordt het een tijdje stil rond de band, totdat ze in 2010 opeens meespelen op de nieuwe plaat van Roky Erickson, de zanger van de legendarische garagerockband 13th Floor Elevators. Deze plaat wordt bovendien geproduceerd door Okkervil River frontman Will Scheff

Kort na de opnames van Erickson’s album begint Okkervil River aan I Am Very Far en de samenwerking heeft zeker zijn sporen nagelaten, zowel tekstueel als muzikaal. In tegenstelling tot de vorige Okkervil River albums zijn de teksten bewust vaag gehouden. Volgens Sheff speelt het nieuwe album zich in een fantasiewereld af.

De muziek op I Am Very Far is ook een stuk gedurfder en tegendraadser dan voorheen. Sheff wilde naar eigen zeggen een plaat maken die niet “crowd-pleasing” was maar “self-pleasing”. In vergelijking met het oudere werk is dit nieuwe album veel meer gearrangeerd en voller geproduceerd. Tegelijkertijd klinkt I Am Very Far echter ook typisch als Okkervil River en dat komt zeker niet alleen door de kenmerkende stem van Sheff.

Het volle geluid dat sommige nummers op I Am Very Far kenmerkt, werd niet bereikt door overdubben of andere studiotrucs, maar door simpelweg met dertien muzikanten in een studio te gaan zitten. Twee drummers, twee pianisten, zeven gitaristen, een beetje zoals Phil Spector vroeger werkte. Het resultaat hiervan gaat soms dan ook aardig richting diens bekende wall of sound, met name in het gedreven ‘Rider’. Door de volle productie krijgt deze typische Okkervil River song net een beetje extra.

Ook ‘White Shadow Waltz’ heeft een lekker volle sound en hetzelfde geldt voor het met veel strijkers aangeklede ‘Wake And Be Fine’. De ballad ‘Lay Of The Last Survivor’ begint nog vrij kaal, maar zwelt aan het eind lekker aan. ‘Mermaid’ heeft een vergelijkbare opbouw als ‘Lay Of The Last Survivor’ en is misschien nog wel wat beter.

De hoekige opener ‘The Valley’ is nogal tegendraads en wordt opgesierd door onder andere handclaps en strijkers. ‘Your Past Life As A Blast’ is net zo tegendraads als de openingstrack, vooral door het aparte ritme dat in eerste instantie niet bij de rest van het nummer lijkt te passen.

‘Piratess’ is een behoorlijk poppy nummer dat het vooral moet hebben van de grappige geluidseffecten, waaronder een snel vooruitgespoelde tape en het geloopte geluid van het afscheuren van een stuk duct tape. ‘Show Yourself’ is een wat landerige track, die niet echt op gang wil komen.

Okkervil River durft op I Am Very Far te vernieuwen, maar klinkt toch overduidelijk als zichzelf. Het levert een plaat op die een stuk spannender en bovendien beter is dan zijn voorganger.


Eerdere recensies van Okkervil River:
- 21-10-2008: The Stand Ins;
- 03-09-2007: The Stage Names.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Okkervil River Label:Jagjaguwar
Chad VanGaalen – Diaper

Chad VanGaalen - Diaper IslandChad VanGaalen is een multitalent. De Canadese folkzanger schrijft niet...

Dark Dark Dark – Wild Go

Dark Dark Dark - Wild Go Dark Dark Dark is een folkband uit Minnesota. De groep telde in eerste...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT