Na zijn uitstappen met het prog-metal-fusion trio Planet X, het Grammy genomineerde jazz-fusion outfit CAB en de power metal van Ring Of Fire keert Tony MacAlpine met het gelijknamige Tony MacAlpine terug naar zijn roots, een volledig instrumentaal album.
De twaalf nieuwe composities klinken meteen vertrouwd in de oren, hoewel na meerdere luisterbeurten een aantal aanpassingen en vernieuwingen hoorbaar zijn. ‘Dream Mechanism’ is een evidente verwijzing naar en etaleert een duidelijke Steve Vai vibe. Dit is niet verwonderlijk als je weet dat Tony MacAlpine van 2001 tot 2006 de keyboards beroerde in de band van de grootmeester. In ’10 Seconds To Mercury’ demonstreert de muzikale duizendpoot ook zijn klassieke geaardheid en kunnen op toetsen, een supercombinatie van klassiek en metal. Een akoestisch pareltje krijg je in de vorm van ‘Flowers For Monday’.
Wie beweert dat deze gitarist keer op keer hetzelfde uit zijn mouw schudt, doet best de moeite om deze schijf met wat meer aandacht te beluisteren. Zelfs ‘Angel Of Twilight’ wijkt af van de typische MacAlpine sound en vermengt ‘shred guitar’ met een adembenemende melodie. Dit nieuwe Tony MacAlpine markeert trouwens de vijfentwintigste verjaardag in zijn muzikale loopbaan en het moet vermeld worden dat deze shredder zijn kunsten nog niet verleerd heeft. Uiteraard zijn de productiemogelijkheden en opnametechnieken dermate verbeterd zodat ook Tony MacAlpine anno 2011 nog steeds klinkt zoals een gitaarvirtuoos hoort te klinken. Tony MacAlpine is een heuse aanrader voor de liefhebbers van Friedman, Becker, Malmsteen en andere beulen van de zes, zeven of zelfs acht snaren.
The Five Corners Quintet - The Helsinki SessionsDat ze in Scandinavië, maar zeker in Finland dol zijn op (hard)rock en heavy...
Celilo - Buoy Bell Vaak zijn albumtitels nietszeggend of slecht gekozen. Buoy Bell is zo’n...