RECENSIE: Mensenkinderen - Kleurplaat

Cover Mensenkinderen - Kleurplaat
2012-10-18 Ach wat leuk, een kleurplaat! Weet je nog, vroeger? Dat je als klein jongetje of meisje je creativiteit de ruimte gaf om een plaatje van iemand anders zinvol geweld aan te doen. En dan soms ook nog een prijs wist te winnen bovendien. Nou pak de kleurpotloden en viltstiften er maar weer bij, want Kleurplaat mag je naar eigen inzicht inkleuren, tenminste de cover dan. En mocht je geen tekengerei kunnen vinden, Mensenkinderen zorgt zelf alvast voor één kleurpotlood.

Lekker kleuren! Precies wat Mensenkinderen, alias Bas Nienes voor ogen had met Kleurplaat. Met zijn vorige album Het Land Dat Ooit Vol Eerbied Zong wist hij hoge ogen te gooien bij de critici in den landen, maar eigenlijk zat het album in een hoek waar Nienes met zijn electropop-duo Anderson normaal niet te vinden was. Daarom liet hij bevriende nationale en internationale artiesten zijn liedjes onder handen nemen. Het gevolg is een zoete dromerige dosis electropop die op momenten sterk aan het origineel doet denken, zoals bij ‘Is Er Nog Iemand’. Of bij ‘Kinderen We Drinken Op Het Vaderland’ door The Bells. Die maakten het wat meer funky en voegde er een scheurende gitaar aan toe. Op de versie van Dufvan is het liedje door de knip- en plakmolen gegaan en herken je het origineel alleen aan samples.

Bij ‘Een Blauwe Maandag’, dat overigens driemaal is bewerkt, gebeurt dit ook. Vooral de versies van Cloudhopper Giz en Machinefabriek zijn eigenlijk op zich zelfstaande songs geworden. Ook ‘Plastic Bijbel’ is tweemaal onderhanden genomen. En vooral de versie van Jesus And The Christians is een hele fijne. Het is vrolijk en klinkt alsof je een ouderwetse arcadegame zit te spelen. Dan is het helemaal niet erg dat de tekst ontbreekt. Een goede tussenvorm bestaat ook nog, bijvoorbeeld met ‘Het Zwarte Water’ door Kettel. Deze zweverige variant doet een beetje denken aan de stijl van Enigma en zowel de tekst als de melodie van het origineel klinken erin door.

Dat het inkleuren door anderen soms ook niet helemaal goed uitpakt blijkt wel uit de ‘Plastic Bijbel’ door Love Technique and Jorge Constanza. Ondanks de beats en synths die soms iets weg hebben van die van Bas Bron, is het vooral heel eentonig.

Net als bij Het land Dat Ooit Vol Eerbied Zong, weet Mensenkinderen zijn Kleurplaat weer als een fraai geheel te laten klinken. Dat is knap gezien de verscheidenheid aan bevriende muzikanten en hun interpretaties. Dat niet alle nieuwe versies van de liedjes goed uitpakken kan in ieder geval niet aan het originele materiaal liggen, dat blijft dik in orde.
Recensent:Ruud de Zwart Artiest:Mensenkinderen Label:Pias
Cover Ben Folds Five - The Sound Of The Life Of The Mind.

Ben Folds Five - The Sound Of The Life And MindHoewel Ben Folds gewoon onder zijn eigen naam muziek is blijven maken,...

Cover Nem-Q - 301.81

Nem-Q - 301.81 Tool is één van hun invloeden en met bijna hetzelfde tempo brengen ze albums...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT