.jpg)
Geen enkel geluid had beter bij het beeld van Rusland kunnen passen dan deze stoïcijnse en donkere postpunk. Met succes roept Motorama beelden op van gure Sovjetsteden, berglandschappen in de Oeral en donkere nachten in Russische bossen. Het vijftal, afkomstig uit het zuidelijk gelegen Rostov aan de Don, heeft het kunstje van The Smiths, The Cure en meer moderne bands als Interpol uitstekend afgekeken.
Simpele gitaarmelodieën, stevige synthesizers en lome basloopjes, alles zit in de nummers van de Russen. De band had evengoed uit Liverpool of Manchester kunnen komen, ware het niet dat zanger Vladislav Parshin zijn accent maar moeilijk kan verbergen. Grammaticaal zijn de teksten niet foutloos, zoals in opener ‘Image’ (”You have clear image of our love”) en ‘White Light’ (”Inside of my head I feel cool breeze”). De tekstuele foutjes zijn echter niet direct storend. Eerder geven ze de muziek een bepaald charme, waarmee Motorama zich toch weet te onderscheiden van de tientallen andere bandjes die de jaren tachtig willen doen herleven.
Zo hoort ‘Image’, samen met ‘Rose in the Vase’, tot de hoogtepunten van het album. Die charme hebben de nummers nodig, want muzikaal begint het halverwege het album heel voorspelbaar te worden. Individueel zijn de nummers dik in orde, maar zelfs met de beperkte lengte (36 minuten) voelt het album erg lang aan. Er is niet genoeg variatie in tempo en ritme om het tien nummers lang boeiend te houden.
Motorama is niet vernieuwend, niet verrassend, maar kent een soort Russische degelijkheid. De vijf Russen doen niet onder voor veel Westerse bands die leunen op de postpunk van weleer.
.jpg)
Dakota Suite - An Almost Silent LifeDe Brit Chris Hoosen is een zwaarmoedig man en dat schuift hij niet onder...
.jpg)
Left Hand Georges - The Painter Left Hand Georges is een Belgische kunstenaar en muzikant. Van zowel zijn...