.jpg)
Het komt er op neer dat Dragazis zich voor dit album liet inspireren door de Griekse (garage-)rock artiesten uit de jaren zestig en zeventig, zoals The Persons, The Forminx en Aphrodites’ Child. Wat daar uit voort komt is een kleine veertig minuten aan instrumentale extravaganza met invloeden uit Griekse folk, surf rock en elektronica.
Een album vol korte nummertjes die zo onder een in Griekenland afspelende film van Anton Corbijn zouden passen. Met simpele gitaarloopjes als leidraad geven opener ‘The Start’ en ‘I’ve Got The Green Light and I’m Ready To Go’ bijvoorbeeld meteen een mediterraan gevoel. Het zijn de nummers die het meest neigen naar surfrock.
Aan de andere kant van het spectrum bevinden zich nummers als ‘The Whispering Sound’ en ‘The Bear’, die veel meer door elektronica worden gedreven. Tussendoor zorgen ‘Feat of Flames’, ‘Advance! Forward!’ en ‘Hip Messiah’ voor een spaghetti-Western gevoel. Kortom: een mix van een scala aan stijlen, maar zonder echt als los zand te klinken.
Dragazis slaagt aardig in zijn op zet de jaren zestig te doen herleven en tegelijkertijd een Griekse twist aan de nummers te houden. Maar de nummers bestaan vaak uit één of twee simpele thema’s, die door de lengte van de nummers niet altijd een blijvende impact maken. Het beklijft maar moeizaam en vervaagt snel tot achtergrondmuziek.
The Scantharies valt een beetje tussen wal en schip. Niet zo saai dat het op wordt gezet in een Grieks restaurant, maar ook niet zo spannend dat de liefhebber van instrumentale muziek dit album keer op keer op zal zetten. Geen miskleun, ook geen daverend succes.
.jpg)
Join The Cavalry - Join The Cavalry EPOok zo benieuwd wat er met zangeres Astrid Kunst is gebeurd? Na het...
.jpg)
Darren Hayman & The Long Parliament - The Violence Darren Hayman trapte met Pram Town in 2009 af met het eerste deel van...