Het gekke is dat ondergetekende nooit weg is geweest van het studiomateriaal van de heren. De songs zijn vaak net niet pakkend genoeg en klinken te klinisch, maar zodra de band in een live situatie belandt, is de muziek ineens een stuk beter te pruimen. De fraaie, aan Ronnie James Dio refererende stem van Apollo Papathanasio en de strakke band zorgen samen met het geluid van een enthousiast publiek dat het album lekker weghapt. Uiteraard zijn de solo’s en licks van Gus G. van hoog niveau en redden deze de songs, anders was er misschien een enigszins anonieme powermetal band overgebleven.
Het zwaartepunt op deze schijf ligt bij het laatste studioalbum Few Against Many, waarvan maar liefst vijf songs de revue passeren en ook van Days Of Defiance uit 2010 horen we drie songs plus het instrumentaaltje ‘The Departure’. Dat de band zelf ook haar eerste drie albums amper de moeite waard vindt, blijkt wel uit het feit dat van de eerste plaat Between Heaven And Hell alleen het titelnummer langskomt. De daaropvolgende twee albums worden zelfs volledig genegeerd.
Uiteraard komt er een ruim twee minuten durende gitaarsolo van Gus G langs en ook nog een pianosolo. Maar waarom de band er voor gekozen heeft om die draak van een cover van ‘Maniac’ ook live uit te voeren is een raadsel. Zowel het origineel als de studioversie van Firewind zijn al niet te pruimen en ook ditmaal is het een kwestie van snel door skippen.
Dat juist de nummers van de laatste plaat het zwaartepunt van deze schijf vormen is eigenlijk ook geen verrassing. De nummers steken net iets boven de songs van de andere albums uit. Het titelnummer klinkt lekker stevig en de powerballad ‘Edge Of A Dream’ is een meezinger van formaat. Ook het Dio-achtige ‘Wall Of Sound’ en het logge ‘Glorious’ zijn de moeite van het beluisteren waard. Zeker in een live situatie.
Van Firewind moet je vooral live genieten. Zoveel is wel duidelijk wanneer je Apotheosis-Live 2012 beluistert. Ook de dvd The Premonition maakte al duidelijk dat Firewind het van zijn live status moet hebben. Het soms wat gebrekkige songmateriaal wordt ruimschoots gecompenseerd door een grote dosis inzet, spelplezier en instrumentbeheersing.
.jpg)
Queensrÿche - QueensrycheDe soap rond Queensrÿche is helaas nog niet ten einde. Nog dit jaar moet er...
.jpg)
Larry & His Flask - By The Lamplight Aangezien het de laatste jaren steeds moeilijker word om echt met...