Verder zijn de kwalificaties Deathmetal en Gotenburg natuurlijk een begrip in de deathmetal wereld zodat de vergelijking met stadgenoten At The Gates ook al snel gemaakt is.
Maar gelukkig kan Miasmal meer dan alleen na-apen, al is het verdomd moeilijk om met dit soort muziek nog origineel uit de hoek te komen. De band heeft gelukkig voldoende pit en enkele goede songs om een redelijke indruk te maken. Daarbij is lengte van de plaat (37 minuten) precies genoeg om ons niet aan het gapen te brengen.
De Motӧrhead–achtige strakke ritmes in ‘Cursed Redeemer’ en ‘Whiskey Train’ swingen bijna en laten horen waarom dit soort muziek zo onweerstaanbaar kan zijn. Daarnaast heeft Miasmal voldoende instrumentbeheersing om er een flink aantal ranzige gitaarsolo’s uit te gooien.
Net als je denkt dat het allemaal wat veel op elkaar begint te lijken gooit de band in het snelle ‘A Veiled Remembrance’ er een brok gitaarwerk uit waar je U tegen zegt. Ook ‘Until The Last’ valt op door een flink stuk inventief gitaarwerk en een ultra smerige strot van Pontus. Hierna is het met het onopvallende ‘Frozen In Time’ en de afwisselende afsluiter ‘2013’ (ook met een heerlijke solo) alweer voorbij en besef je dat Miasmal niet de grootste hoogvlieger is op gebied van songmateriaal, maar dat ze dat gemis met wilskracht, uithoudingsvermogen en instrumentbeheersing ruimschoots goed maken.
.jpg)
Ode to the Quiet - Ode To The Quiet Ode To The Quiet ontstond in 2012 uit het inmiddels opgeheven gezelschap...
.jpg)
Insomnium - Shadows Of The Dying Sun We hebben een kleine drie jaar moeten wachten op nieuw plaatwerk van...