De plaat roept vanaf de eerste tonen vergelijkingen met Normaal op. Ook de muziek van Humme blijkt gericht op het betere høken. ‘Juule Keet’ is, als ode aan de zuipkeet, daar een fantastisch voorbeeld van. Zanger Hendrik Jan doet qua stemgeluid sterk aan Bennie Jolink denken. De gitaren stampen lekker door het nummer heen en uiteraard ontbreken de gierende gitaarsolo’s niet.
Maar het gezelschap biedt ook een andere kant. ‘Jezus’ heeft een voortreffelijk blues akkoord. Hierin bezingt Bökkers hoe zijn vriendin in de ban komt van Jezus. Alleen het gebruik van scheldwoord Jood is onsympathiek gekozen. Komischer is ‘Blauw Bloed’. Hierbij bezingen de heren hun positie als koningen van de polder en is gebruik gemaakt van een jankende slide gitaar. Als afsluiting wordt, op een Johnny Cash melodie, tijdens ‘Veenhuuzen’ de beroemde gevangenis bezongen. Een plek waar de muzikanten van Bökkers, in Johnny Cash stijl, al eens een optreden mochten verzorgen.
Met Humme maakt Bökkers een plaat om stevig te kunnen høken. Het kost weinig moeite om met deze muziek het bier al door de feesttent te zien vliegen. Hoewel hier muzikaal soms wel van afgeweken wordt, zijn deze momenten te minimaal om lang te beklijven. Dat maakt dat Humme waarschijnlijk niet snel weer in de cd lade gelegd gaat worden.
.jpg)
Anathema - Distant SatellitesHet leven is voor Anathema sinds het verschijnen van Weather Systems uit...
.jpg)
Orgaanklap - Kwarktassen Met Kwarktassen heeft Orgaanklap waarschijnlijk de meest vulgaire plaat...