Allereerst moeten we even een en ander verduidelijken. De band claimt punkrock te maken, maar de zoetsappige en vrolijke muziek van het New Yorkse drietal laat zich beter omschrijven als poprock of desnoods als poppunk. Daarmee is gelijk een tweede misverstand uit de lucht; wie naar de zomerse liedjes van de mannen luistert, zou zeggen dat ze uit een surfoord komen, maar nee. Brooklyn is de thuisbasis van Nude Beach.
Anderzijds hebben de liedjes wel een opbouw die herkenbaar is uit de punkrock. Vaak snel, en met drie akkoorden als belangrijkste basis. Coupletje, refreintje, coupletjes, refreintje, stukje instrumentaal en dan weer een refreintje: ook dat kennen we uit de punkrock. Gelukkig maken de mannen ook aangenaam rustige popliedjes en worden de tracks opgesierd door prima riffjes en solootjes op de gitaar, en een aangename zangstem van Chuck Betz. Daardoor gaat het album niet vervelen, ondanks de wagonlading aan liedjes die erop staat.
Wel staan er een paar duidelijke hoogtepunten op 77. Zoals het huppelende ‘For a While’, het Iggy Pop-achtige ‘I Can’t Keep The Tears From Falling’ en het snelle ‘Can’t Get Enough’. Daarmee wordt gelijk ook duidelijk dat de rustige liedjes niet de allerbeste tracks zijn. Ze zijn zwoel en zeer geschikt op het strand bij ondergaande zon, maar muzikaal hebben ze net te weinig om het lijf om keer op keer te luisteren.
Desalniettemin, 77 is een leuk album dat in Nederland een beetje op het verkeerde moment uitkomt. Dit is namelijk een zomers album dat het goed zou doen op surfvakanties, roadtrips en dergelijke. Het is onbevangen, leuk en makkelijk. Dat de afzonderlijke liedjes en het album als geheel niet zo heel veel om het lijf hebben, dat is dan niet eens zo belangrijk.
.jpg)
True Zebra - AdoremotionVaak gaat elektrorock gepaard met overdreven uitbundigheid. Dit brengt met...
.jpg)
Divine Rebellion - Liar Het in 2009 opgerichte Divine Rebellion is een Nederlandse band en bestaat...