Allereerst is er de rauwe rockstem van Erik Norling die zijn rockclichés over ons uitstort. Daarnaast heeft de nog jonge band uit Pamplona het geluid van de bekende sleaze bands uit de jaren tachtig en negentig min of meer geadopteerd. De instrumentbeheersing van de heren is overigens prima; de ritmesectie (JM op bas en Josu Mraizu op drums) is strak en het gitaarwerk van Pedro Granda en Adrian Miles is precies zoals het hoort in het genre, niet verrassend, maar effectief en in dienst van de songs.
Throught The Wild is het eerste album van de in 2010 opgerichte band. In het thuisland begint Six Miles Wide langzaam aan de weg te timmeren, maar daarbuiten is het nog een grote onbekende. Het internationale geluid dat het vijftal aan de dag legt zou kunnen helpen, maar het feit dat de band uit Spanje afkomstig is, niet bepaald het grootste rockland, en het feit dat de band over platgetreden paden wandelt maakt het dan weer moeilijk.
Origineel zijn in dit genre is onmogelijk en dat is de muziek op het 37 minuten durende schijfje dan ook niet, maar de songs zijn zeker niet onaardig. De stijl ligt ergens tussen Skid Row en Winger met een scheut Mӧtley Crue, maar het klinkt allemaal wel wat netter. Netjes binnen de lijntjes kleuren heet dat. Niet erg, Through The Wild is pas het debuut en de band is nog jong.
De riffs en basloopjes in de snellere songs als ‘On Fire’ en ‘Turn It Up’ klinken soms al te bekend in de oren. Een wat meer smerige song als ‘Trust Me’ valt op door dat er trompet in te horen is. Uiteraard ontbreekt ook de op Skid Row leest geschoeide ballad in de vorm van ‘All You Said’ niet. De extra toevoeging van een zangeres (Elizabet Sanz) in dit liedje is een waardevolle toevoeging in het verder wat kleurloze nummer. Het mooiste nummer is ‘Devil’s Eyes’ dat een lekker stuwend ritme bevat, maar ook hier hoor je weer riffjes langs komen die bekend in de oren klinken.
Al met al is Through The Wild best een redelijk debuut van deze jonge band, maar of het echt ooit veel verder gaat komen dan de eigen landsgrenzen wagen we te betwijfelen. Daarvoor is de muziek van de vijf heren niet onderscheidend genoeg.
.jpg)
Schizoid Lloyd - The Last Note In God`s Magnum OpusDe heren van Schizoid Lloyd hebben blijkbaar een idee hoe het magnum opus...
Parkay Quarts - Content Nausea Parkay Quarts is eigenlijk het alter ego van postpunkband Parquet Courts,...