RECENSIE: Black Mountain - Black Mountain

Black Mountain
2015-08-20 Toen aangekondigd werd dat de psychedelisch rockband Black Mountain dit jaar op Best Kept Secret zou spelen, vroegen velen zich af of er nieuw materiaal op komst was. Er was al een tijdje niets nieuws meer uitgebracht door de Canadezen en de laatste plaat stamt alweer uit 2011. Uiteindelijk bleek dat de band wat te vieren had, namelijk dat hun gelijknamige debuut tien jaar geleden uitkwam. Dit heuglijke feit wordt vergezeld van een tour en een deluxe heruitgave van het album. Destijds werd die plaat goed ontvangen en maakte de band indruk met hun vintage geluid dat zich ergens beweegt tussen blues, klassieke (hard)rock en psychedelische stoner.

Black Mountain maakt deel uit van een soort hippie-collectief in Vancouver, maar de band heeft vijf vaste bandleden. Dit zijn stuk voor stuk ervaren musici, die ten tijde van dit debuut al aardig wat vlieguren hadden gemaakt. Hierdoor klinken de nummers zelfverzekerd en wordt je meegenomen op een muzikale reis die is geworteld in de seventies. Openingsnummer 'Modern Music' klinkt nog lichtvoetig met af en toe een speelse saxofoon, maar eindigt in een zware riff. Dit soort Led Zeppelin grooves, ook goed te horen op 'Druganaut', zijn representatief voor Black Mountain.

Er worden ook nog uitstapjes gemaakt naar The Velvet Underground, bijvoorbeeld op 'No Satisfaction' met een hoofdrol voor de blokfluit en de blues wordt verkend in 'Set Us Free'. De geweldige track 'No Hits', met een doorlopende groove en een freaky solo, doet denken aan Pink Floyd.

Naast het originele album tref je bij deze uitgave nog een extra schijf aan met daarop een aantal b-kanten, nummers die ook al eerder op de Druganaut EP verschenen en een paar demo's. Deze nummers zijn zoals te verwachten geheel in lijn van de plaat, maar misschien ook wat overbodig, want veel voegen ze eigenlijk niet toe. In ‘Bicycle Man’ komt weer een saxofoon voorbij en de demo’s 'Set Us Free' en 'Black Mountain’ zijn ruwe versies, zoals te verwachten is. Maar voor deze bonus schijf hoef je de plaat niet aan te schaffen.

Uiteindelijk blijft Black Mountain een mooie plaat, die juist nu, tien jaar na de originele uitgave, perfect in het huidige muzieklandschap past. De acht nummers, die het album telt, zijn gevarieerd en worden nog fijn uitgesponnen met hypnotiserende solo's en jams. De deluxe uitgave is niet echt bijzonder genoeg om nog een keer de aanschaf te overwegen, maar is een leuk extraatje, voor wie de EP nog niet bezit.
Recensent:Ronald Kats Artiest:Black Mountain Label:Jagjaguwar
PLS

Promised Land Sound - For Use And DelightDe eerste beluistering van For Use And Delight , het recent uitgebrachte...

Cover Strange Wilds - Subjective Concepts

Strange Wilds - Subjective Concepts Laten we de open deur maar direct intrappen: Strange Wilds heeft heel, heel...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT