RECENSIE: Casa de la Muerte - Cantina Gasolina

Casa
2015-09-30 Deze zomer verscheen Cantina Gasolina, het tweede album van Casa De La Muerte, een gezelschap dat luistert naar illustere namen als Lee H. Cobra, Rodeo Black, Diamond Dim Snakehands en EE-Gore Mortis. Om je meteen maar met de neus op de feiten te drukken, ze zijn allemaal uit de Hollandse klei getrokken maar wat ze hier laten horen bevat heel veel muzikale invloeden uit alle mogelijke windstreken. Net zoals op het debuut laten deze gasten zich op geen enkele wijze muzikale beperkingen opleggen. Het is dan ook wederom een dansbare en vrolijke potpourri geworden waarin rock en roots naadloos in elkaar blijken te  passen en waar grenzen worden opgezocht die van de Balkan naar het zuidelijkste puntje van Texas en noordelijke deel van Mexico lopen.

Dat je op zo’n muzikale wereldreis inspiratie haalt uit de vreemdste zaken, zoals bijvoorbeeld godslastering en duivelsverering, en de meest bizarre figuren, vrijwel allemaal moordenaars, psychopaten of andere misfits, is natuurlijk niet zo vreemd. Neem daarbij ook nog eens de grote voorliefde voor de stevigere alcoholische versnaperingen en je begrijpt dat dit al snel een dronkemansrit wordt waarvan de, hopelijk goede afloop nog altijd niet in zicht is. Casa De La Muerta viert het leven alsof iedere dag de laatste kan zijn en hetzelfde geldt voor al die types die in de teksten worden bezongen. ‘Pura Vida’ luidt het motto. Niet heel toevallig samen met ‘Vodka’ een van de wildere muzikale escapades die we hier tegenkomen. Stoere jongens die ongevoelig blijven voor ‘Train Is Coming’ en ‘Boom Chickie Boom’ of de andere opzwepende klanken van dit morbide orkest. De vocalen van die eerdergenoemde Cobra worden regelmatig afgewisseld door de oogverblindende diva Marusha Mila Vilankova, ‘een parel uit Odessa’ die qua energie niet onderdoet voor haar mannelijke collega’s. Dit alles maakt het toch al zo breed uitwaaierende geluid nog weer eens een stuk gevarieerder.

Het publiek van festivals als Zwarte Cross, Dijkpop, Forever Young en Scumbash lieten zich al eens eerder gewillig meesleuren van de Hillbilly Tanzbar, het debuutalbum, naar de Cantina Gasolina. Wie dit fascinerende ensemble nog niet eerder is tegengekomen doet er echter goed aan ze eens op te zoeken op een of ander podium want dat is de plaats waar Casa De La Muerte zich niet alleen heel erg thuis voelt maar waar deze bijzondere muzikale cocktail ook nog eens echt goed tot zijn recht komt.
Recensent:Jeroen Bakker Artiest:Casa de la Muerte Label:Eigen Beheer
Cover Donald Cumming - Out Calls Only

Donald Cumming - Out Calls OnlyEigenlijk was zijn band The Virgins, die een aantal jaar geleden een...

Tijuana

Tijuana Panthers - Poster Juist op een moment dat veel bands zich storten op een geluid dat teruggrijpt...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT