De muziek van Fujita heeft een hoog improvisatorisch karakter, melodieën worden afgewisseld met stiltes en zowel langgerekte als herhalende klanken. Opener ‘Tears of Unicorn’ bevat de typische vibrafoon-klanken die worden ondersteund door de strijkinstrumenten. Het levert een mooi geheel met een droevige tint op. Het echoënde karakter van dit nummer wordt ook op de rest van het album doorgevoerd. Apologues krijgt zodoende een spirituele inslag, de muziek is zeer rustgevend. De luisteraar moet daar van kunnen houden, want de nummers lijken allemaal vrij veel op elkaar. De vibrafoon is geen instrument waar veel variatie uit komt, in ieder geval niet op dit album. De ondersteuning van andere instrumenten is daardoor een noodzakelijke keuze.
Qua karakter en tempo doet Fujita’s muziek soms aan Nils Frahm denken, al is het geheel wat minder gevarieerd en meeslepend. De details van de verschillende instrumenten drukken het kille karakter van de vibrafoon wat naar de achtergrond, maar door de prominente aanwezigheid van Fujita’s slaginstrument kan niet worden verholpen dat het hele album wat afstandelijk blijft. Het gebrek aan tempo en afwisseling zorgen naast het rustgevende karakter ook voor een wat vermoeiende luisterervaring. De speelduur van het album blijft gelukkig aan de korte kant, waardoor de echte saaiheid uitblijft.
.jpg)
Mike Krol - Turkey Mike Krol is een echte rocker. Zijn nieuwe EP Turkey staat vol met...
.jpg)
Girl Band - Holding Hands With Jamie Arme gitaar, arm drumstel. De instrumenten van de heren van Girl Band...