Het eerste vergelijkingsmateriaal dat opkomt is Sia, want niet alleen lijken de namen op elkaar, maar Maïa heeft op de voorkant van haar nieuwe plaat dezelfde soort blonde bob. Daarnaast maken beide dames popmuziek met een ongewoon randje. De eerste single ‘Islands Of You And Me’ doet vermoeden dat Sia en Maïa op muzikaal vlak nog meer gemeen hebben, omdat dit een toegankelijk en wazig liedje is, maar Maïa Vidal laat zich niet zo gemakkelijk in een hokje duwen. In haar liedjes zijn veel verschillende achtergronden en stijlen te horen en is daarmee ietwat waziger en lieflijker dan Sia.
Waar ‘Islands Of You And Me’ het meest toegankelijke liedje op You’re The Waves is, is het daaropvolgende ‘The Tide’ de minst toegankelijke van de plaat. Met lange jammerende halen zingt Maïa een lieve tekst die niet lijkt te matchen met de melodie. Wel is het een nummer dat doet denken aan haar eerdere twee platen.
Van de twaalf liedjes op dit derde album, zijn er drie Spaanstalig. Eén van de drie is het charismatische ‘La Luna’, op de achtergrond lijkt een grote groep mensen zich te bewegen, te zingen en te roepen, wat klinkt als een lied dat bij een ritueel hoort. Vervolgens klinken er toeters en klinkt de achtergrond als publiek bij een voetbalwedstrijd, maar wat het ook moge zijn, de energie van een grote groep mensen die samen komt en zingt wordt meegenomen in het nummer. Dit heeft een heel gaaf effect.
Al bij al is het derde album van Maïa Vidal geen hele spannende, maar wel een hele leuke plaat geworden. Maïa houdt zich op You’re The Waves meer binnen de lijntjes van de elektronische pop, waardoor het een open plaat is geworden. De twaalf liefdesliedjes brengen de Spaanse nazomer mee tijdens deze herfstdagen.
.jpg)
Riverdistrict - Kansas AnymoreIn 2014 werd de normaal gesproken zo voorspelbaar geachte Song van het Jaar...
Die Aeronauten - Heinz Rechtstreeks uit Schaffhausen, Zwitserland en al sinds 1991 bij elkaar, dan...