RECENSIE: Tiga - No Fantasy Required

Tiga
2016-05-01 Zeven jaar heeft het geduurd voordat de Canadees Tiga James Sontag, afgekort tot Tiga, met zijn nieuwe plaat op de proppen kwam. No Fantasy Required is de opvolger van Ciao! en hit ‘You Gonna Want Me’ van zijn debuutalbum Sexor ligt alweer tien jaar in het verleden. Fans konden in 2012 nog wel genieten van zijn mixalbum Non Stop, waar het nummer ‘Plush’ al op te horen was. Tiga’s nieuwste creatie is het wachten waard geweest en bevat hetzelfde donkere maar tevens lollige tintje als zijn voorgangers. Wellicht is het zijn laatste album, want de artiest heeft laten weten dat albums er voor hem niet meer toe doen.

De eerste twee tracks manifesteren zich als lome, maar stevige openers. Net als bij ‘You Gonna Want Me’ is op ‘Make Me Fall In Love’ de bijdrage van Jake Shears van Scissor Sisters te horen. Een andere overeenkomst met zijn voorgaande albums is het snufje chaos dat zijn albums domineert. Deze chaos is vooral het resultaat van de verschillende soorten muziek waarmee de Canadees zijn albums opbouwt. Storend is het niet, eerder opvallend. Waar op de eerste twee nummers vooral sfeer wordt neergezet, barst de bom pas echt los bij ‘3 Rules’, waarbij een hyperactieve melodie wordt vergezeld door verschillende stemmen en stuiterbeats. Ook ‘Having So Much Fun’ beukt er ondanks zijn korte lengte goed tegenaan.

De energieke opening wordt daarna vrij abrupt de das omgedaan in de vorm van ‘Tell Me Your Secret’. We zien hier Tiga’s veelzijdige aanpak, hoewel die hier wat minder goed uitpakt en vooral het prettig opgebouwde tempo uit het geheel haalt. Hij herpakt zich echter met ‘Always’, die de kenmerkende rave uit zijn werk weer naar boven haalt. De lollige inslag is nooit ver weg, met geinige lyrics weet Tiga de luchtigheid steeds weer in zijn muziek te vermengen. Op ‘Planet E’ hoor je deze aanpak terug in de vervormde stemmen die hand in hand gaan met de opnieuw prominent aanwezige stuiterbalgeluiden. ‘Plush’ en ‘Bugatti’ schroeven het tempo weer wat naar beneden, maar behouden hun stevige basis. Ook de humor is hier weer nadrukkelijk aanwezig.

Waar Tiga met zijn album Sexor nog als pionier in de ravescene werd gezien, is hij met zijn derde album misschien niet zo vernieuwend meer. Toch staat zijn muziek nog steeds als een huis. Het mag hier en daar dan wel een beetje inzakken of net iets te lang duren, een garantie voor trillende trommelvliezen krijg je met die album zonder meer.
Recensent:Jasper van Quekelberghe Artiest:Tiga Label:Counter Records
Cover Soulwax - Belgica

Soulwax - Belgica Belgica is een film van Felix van Groeningen over twee broers die een café...

Cover Marble Sounds - Tautou

Marble Sounds - Tautou Met het in 2013 verschenen Dear Me, Look Up heeft Pieter van Dessel, de man...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT