De vergelijking met Leonard Cohen is snel gemaakt, al is het geen familie. Zijn muziek heeft net als bij eerder genoemde muzikant treurige en tegelijkertijd opwekkende karakteristieken. Het voelt gemeend en dat maakt zijn werk net wat interessanter. Het luistert makkelijk weg dankzij de sfeervolle instrumentatie. De track ‘Memory’ opent met warme keyboardklanken en de zoete stem van Chris. Het zou zo uit de jaren zeventig kunnen komen. Het enige wat de plaat modern doet aanvoelen is de afwezigheid van ruis.
In tegenstelling tot Leonard Cohen is Chris niet zo’n treurwilg. Een song als ‘The Lender’ heeft een duidelijke vrolijke sfeer. Chris heeft een mooie tussenweg gevonden tussen Midlake en Leonard Cohen. Qua stijl is het simplistisch als dat van Leonard Cohen. Muzikaal gezien heeft het meer weg van Midlake. Nergens is het te simpel of te technisch en daar blinkt Chris Cohen met As If Apart in uit. De gehele plaat heeft een sterke productie en dito uitvoering, de nummers lijken onderling wel wat op elkaar. Een liefhebber van het genre kan hier met gemak overheen luisteren.
Het tweede solowerk van Chris Cohen is een wonderlijke duik in de verzameling jaren zeventig platen van je plaatselijke platenboer. Chris steekt zijn invloeden niet onder stoelen of banken, integendeel hij bootst het met nauwkeurige precisie na. Geoorloofd is het wel, als je hoort wat het eindresultaat is geworden. Een gedetailleerd album dat door een hoog nostalgiefactor van begin tot eind boeiend blijft. Bij elk nummer zul je even stilstaan en denken: ‘waar ken ik dit toch van?’ Een intrigerende plaat van bovengemiddelde kwaliteit.
.jpg)
Little Scream - Cult FollowingLaat je niet misleiden door het eerste nummer 'Love As A Weapon' (intro...
.jpg)
Julianna Barwick - Will Zonder het succes van voorganger Nepenthe was Will een ander album...