RECENSIE: Nemesea - Uprise

Nemesea
2016-06-23 Voor onze landgenoten van Nemesea leek twaalf jaar geleden met het verschijnen van Mana een gouden toekomst weggelegd. De zwaar aangezette symfonische metal in de stijl van The Gathering en Within Temptation plus het gouden keeltje van Manda Ophuis waren de juiste ingrediënten voor een prachtig debuut. Helaas lukte het de band niet om, zeker in eigen land, echt door te breken ondanks dat het tweede en derde album van de band ook kwalitatief prima waren.

Per album dreef, het inmiddels tot trio ingekrompen Nemesea, een stukje verder af van de symfonische metal van het debuut. Op de vierde plaat Uprise is er van die stijl amper nog wat te vinden. Is dat erg? Zolang de band weet te verrassen met zulke goede songs in het geheel niet. De catchy liedjes liggen goed in het gehoor en het zou toch een keer moeten lukken om, met de poprock met een scherp randje zoals de band die nu laat horen, eens echt door te breken. Verstokte liefhebbers van de metalkant van de band zijn waarschijnlijk bij een van de vorige platen al lang afgehaakt, maar met deze plaat moet een nieuw publiek aanboren een eitje zijn, zou je zo zeggen.

De tien vlotte, vrij korte, liedjes klokken slecht 35 minuten, maar om de plaat op te rekken zijn er vier songs toegevoegd met alternatieve versies van nummers van de vorige twee albums. De boodschap in de teksten draait om hoop houden ondanks nare gebeurtenissen in het leven. Het maakt dat de songs opbeurend klinken en dat je vrolijk wordt bij het beluisteren van Uprise. Songs als ‘Hear Me’, met een lekker Queens Of The Stone Age-achtige riff, het uitbundige ‘Forever’, het swingende ‘Time To Make It’ en de meezinger ‘Get Out’ zorgen vanzelf voor een grote grijns op je gezicht. Iets beschouwender, maar daarom niet minder fraai zijn ‘Twilight’, ‘Let It Burn’ en ‘Bones’, waarvan de tekst lijkt te gaan over Anorexia. Van de toegevoegde bonussongs is vooral de orkestrale versie van ‘Broken’ (van In Control uit 2007) bijzonder fraai.

Nemesea heeft weer een prachtig album aan haar oeuvre toegevoegd. Je moet wel een paar flinke proppen in je oren hebben wil je dit geen goede plaat vinden. Voor zowel liefhebbers van rock als pop is er op Uprise wel wat van je gading te vinden. Door de constante kwaliteit van de songs overstijgt Nemesea eigenlijk elk genre. Verplichte kost.
Recensent:Jan Didden Artiest:Nemesea Label:Napalm Records
Cover Eric Bibb - The Happiest Man In The World

Eric Bibb - The Happiest Man In The WorldDat Eric Bibb , in de begin jaren vijftig geboren in New York, de muziek is...

Cover Hooverphonic - In Wonderland

Hooverphonic - In Wonderland Recensies van Hooverphonic zijn misschien wel de makkelijkste om te...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT