McCombs wordt op Mangy Love bijgestaan door een heel leger aan gastmuzikanten, waaronder Dan Horne (bas), Jesse Lee (drums), Lee Pardini (toetsen) en Blake Mills (gitaar). De begeleiding is soms zoetgevooisd, zoals in ‘Bum Bum Bum’ en het wat jazzy ‘Laughter Is The Best Medicine’, maar soms ook stevig, zoals in ‘Rancid Girl’.
Naast een hele rits muzikanten werkten er ook verschillende vocalisten mee aan Mangy Love. De bekendste is Angel Olsen, die te horen is op ‘Opposite House’, de eerste single van het album. Haar rol is overigens redelijk beperkt, net als die van de andere gastvocalisten.
Mangy Love betekent letterlijk “schurftige liefde”. Deze titel past prima bij de muziek, die vaak een beetje somber getoonzet is. Het lijkt erop dat McCombs geen al te vrolijk wereldbeeld heeft. Het doet soms allemaal een beetje cynisch aan. Het is echter lastig op te maken of dit oprecht is of dat McCombs zich deze rol met opzet aanmeet.
Dit zorgt ervoor dat je er wel een beetje voor in de stemming moet zijn om Mangy Love op te zetten. En dat is jammer, want de liedjes zijn over het algemeen uitstekend. Vooral aan het begin van de plaat staat een aantal prachtsongs, waaronder ‘ Bum Bum Bum’, ‘Laughter Is The Best Medicine’ en ‘Medusa’s Outhouse’. De allermooiste song staat echter helemaal aan het eind van het album; het slepende ‘I’m A Shoe’. De begeleiding is hier minimaal maar zeer effectief. Met alleen bas, drums en twee gitaren weten McCombs en zijn kompanen een duistere alt-country sfeer neer te zetten. Juist door deze eenvoud is ‘I’m A Shoe’ krachtiger dan de rijker aangeklede songs op het album.
.jpg)
Slow Club - One Day All Of This Won`t Matter Any MoreHet Engelse Slow Club brengt met One Day All This Won’t Matter Anymore...
.jpg)
Duster Lust - Duster Lust Het zal voor het Duitse Düster Lust niet gaan meevallen om maar een beetje...