Het is dan op zich ook niet zo vreemd dat het ruim zes jaar heeft geduurd voordat het nieuwe In His Infernal Majesty’s Service verwekt is. Iedere muzikant in de band heeft ook nog minstens een verplichting in een andere formatie. Voor deze nieuwe release hebben ze weer een nieuwe drummer en zanger moeten zoeken, die ze vervolgens gevonden hebben in vocalist Angus Norder (afkomstig van Nekrokraft) en drummer Chris Barkensjö (afkomstig van LIK). In de tussentijd hebben ze ook nog even vocalist Emperor Magus Caligula van Dark Funeral mogen lenen voor live sessies, maar ze hadden toch wat meer behoefte aan vastigheid voor het opnemen van deze release.
De overige leden zien deze ledenwisselingen allemaal als positief; het zorgt ervoor dat de wat oudere leden zich weer opnieuw moet bewijzen en hun spel weer bij moeten schaven. Voor de luisteraar maakt het allemaal niet zo heel veel uit eigenlijk. Angus Norder klinkt wel een stuk venijniger dan Legion op bijvoorbeeld vorige plaat Witchkrieg deed, maar verder is het een exacte voortzetting van het reeds geleverde werk op die plaat. Don’t Fear The Reaper uit 2006 was in dat opzicht nogal experimenteel te noemen met het veelvuldig gebruik van effecten en leverde zo wat meer variatie op voor de luisteraar.
In His Infernal Majesty’s Service doet wat het moet doen, en dat is angstaanjagend agressieve muziek maken. Daarmee voldoen ze inderdaad exact aan de dienst van hun ‘infernal majesty’. Her en der duiken nog wat bekende namen op zoals Hank Shermann van Mercyful Fate, of Jason Netherton (Misery Index), maar nergens wordt het echt spannend. Ze gaan nergens links, nergens rechts, maar ze blijven recht door zee, en dat zou met zoveel ervaring en kunde in het team toch wel iets meer moeten opzwepen. De mix van thrash en death metal klinkt in het begin interessant; in de praktijk komt dit echter neer op gewoon keihard raggen tot je een ons weegt.
.jpg)
Dark Tranquillity - AtomaWeinig bands kunnen vandaag de dag nog zeggen dat ze al ruim 27 jaar bij...
Arkan - Kelem Er is een tijd geweest dat we bij Franse muziek alleen dachten aan...