Met een rocksound die sterk aan die van Creed, Alice in Chains en Nickelback doet denken vielen ze daar niet uit de toon, en Epic zag wel wat in deze post-grunge-achtige rock met moeilijke jeugd teksten. Vervolgens werd producer Jay Baumgardner (Papa Roach, Drowning Pool) achter de knoppen gezet, die er wel voor kon zorgen dat Seether lekker vet uit de speakers knalt. Toch is de muziek toegankelijk genoeg om een groter publiek te kunnen bereiken, hoewel het niveau van een Alice in Chains nergens bereikt wordt. Maar misschien is dat wat veel gevraagd van een band die net met hun tweede album komt. Er is echter wel te horen dat de band weet hoe ze onorginele, pakkende en depressieve grungenummers moeten schrijven. Dit houden ze echter niet de hele plaat vol, maar nummers als opener ‘Fine again’, ‘Broken’ en ‘Sympathetic’ zullen zeker wat mensen tot aankoop van deze plaat aanzetten.
De ‘moeilijke jeugd’ teksten moeten je aanspreken, maar er zullen genoeg alternatieve pubers rondlopen die zich kunnen vinden in teksten als ‘Cause I can’t face myself in a mirror (I’m left alone with all my pain)’ of ‘It seems like everything is gray and there’s no color to behold’. Gelukkig doen de clichéteksten geen afbreuk aan de zang of uitspraak van frontman Shaun Morgan, zodat dit euvel nog te omzeilen is.
Mensen die van Amerikaans aandoende bands zoals hierboven gemeld houden, worden aangeraden om op de Seether.com eens te luisteren of ze Seether ook in Nederland populair kunnen maken.
The Embodiment - Razor Cut RealityThe Embodiment uit Harderwijk doet het rustig aan. Reeds in 1994 begon men...
Aestrid - At point wish/747-fragment till stiga upp Vreemde titel voor een vreemd Eptje. Ã+strid is een samenwerkingsverband...