VERSLAG: Parkpop 2011

Parkpop - 26/4 - Zuiderpark, Den Haag

Op 26 juni 2011 trekken zo'n 275.000 bezoekers naar het Zuiderpark in Den Haag voor Parkpop. Ze treffen het, want het is de hele dag heerlijk weer, en op de twee podia speelt een divers arsenaal aan bands.

Op het Jupiler-podium speelt als eerste Haagse trots The Deaf. Dit is het eerste van twee optredens dat gitarist Spike vandaag doet, want later op de dag zal hij met Di-Rect op het andere podium spelen. Ondanks dat de band vroeg speelt is het al lekker druk voor het podium; The Deaf is dan ook een lokale trots. Met tomeloze energie spelen ze hun set van lekkere stevige beatmuziek waarbij vooral de vocalen van bassiste Janneke opvallen. Een lekker begin van de dag.

Hierna is het de beurt aan Grafitti6. Dit duo, uitgebreid tot viermansband, speelt lekkere zomerse pop-rock en staat met zichtbaar veel plezier te spelen. Blijkbaar zijn ze zulke menigten niet gewend, want tijdens een intro staat de gitarist het publiek zelfs met een brede glimlach te filmen. De muziek is niet baanbrekend, maar ligt erg prettig in het gehoor. Als afsluiter spelen ze hun hit 'Staring at the sun', waarna ze als overwinnaars het podium verlaten.

Go Back To The Zoo heeft zich in korte tijd ontwikkeld tot een ware hitmachine. Ze doen deze zomer veel festivals aan, dus Parkpop kan niet ontbreken. Het publiek mag meezingen, en zanger Cas zet tot genoegen van het massaal toegestroomde publiek zelfs ‘Oh oh Den Haag’ in! De nummers gaan er in als zoete koek en de reactie van de toeschouwers is dan ook meer dan enthousiast.

La Pegatina is een Spaanse feestband, en een feest bouwen kunnen ze! Hun doel is om iedereen aan het dansen te krijgen, en daar slagen ze met een energieke set glansrijk in. Bij Tim Knol gaat het er iets rustiger aan toe, maar zijn op een folkleest geschoeide liedjes doen het goed op deze zonnige zondagmiddag. Net als bij Go back to the zoo is de ster van Tim Knol snel gestegen, wat te merken is aan de drukte op het veld, waar veel mensen liggend in de zon aan het genieten zijn. Al die mensen horen een solide set met daarin zelfs een cover van de Ro-d-Ys. Tim Knol en zijn band leveren een degelijke set af.

Midden op de dag staat de Haagse rapper Vinny op het programma. Vinny heeft de bandwedstrijd Road to Parkpop gewonnen. Het is niet heel druk voor het podium, maar dat weerhoudt Vinny en zijn twee vrienden er niet van om een lekker stukje te rappen.

Als Mojo Morgan, bekend van Morgan Heritage, op het Jupiler-podium speelt horen we soul, reggae, rock en meer. Hij bouwt een feestje, zingt voor de vrouwen en vertelt na een reggaeversie van 'Roxanne' dat het niet erg is als je ooit eens een bezoek aan een ‘Roxanne’ hebt gebracht. Over het geheel genomen weet zijn optreden echter niet te overtuigen.

Vanaf het intro door drummer Jamie knalt Di-Rect met tomeloze energie over het veld voor het Staedion-podium waar het een drukte van belang is. Misschien komt het doordat ze in thuisstad Den Haag spelen, maar in ieder geval lijkt het er op dat de band er zin in heeft. Zanger Marcel is een uitstekende frontman die zich inmiddels ook de oudere nummers geheel eigen heeft gemaakt. Ondanks dat Spike eerder op de dag met The Deaf op het podium stond, is hij duidelijk nog niet moe. Het veld staat vol, en wat die tienduizenden mensen zien is een uitstekend optreden van Di-rect.

De Memphis Maniacs maken er een sport van om zoveel mogelijk bekende nummers te combineren. Dit doen ze in bij elkaar passende trainingspakken, en met synchrone bewegingen. Het ziet er in ieder geval gelikt uit! Om een idee te geven van wat de Maniacs doen: het eerste nummer combineert 'Poing', 'Whole lotta Rosie', 'Take on me', 'Hyper hyper' en 'Rainbow in the sky'. Helaas hebben de Memphis Maniacs een niet al te beste zanger, en kun je je afvragen of het echt nodig is om zo veel nummers in een paar minuten te stoppen. Het geheel voelt namelijk soms nogal geforceerd aan. Desondanks zorgt de afsluiter van het Jupiler-podium voor een feest der herkenning waarbij het op het veld flink los gaat.

De afsluiter van Parkpop 2011 is Jamie Cullum. Zijn jazzy nummers passen uitermate goed bij de zomerse sfeer van deze editie. Naast eigen nummers speelt hij een aantal covers die hij volledig naar zijn hand zet zoals ‘Don’t stop the music’, ‘Come together’ en High and Dry’. Jamie Cullum neemt uitgebreid de tijd om het publiek te bedanken. Met een band die bestaat uit uiterst capabele muzikanten zet hij een solide set neer die lekker wegluistert. Echt spannend word het niet, daar zijn de muziek en Jamie te braaf voor, maar terwijl de zon ondergaat zorgt Cullum voor een heerlijk einde van een geslaagde editie van Parkpop.