VERSLAG: Boogiedown Breda 2012

Boogiedown Breda 2012

De organisatie van Boogiedown Breda heeft ambities. Het festival heeft beloofd Breda trouw te blijven, maar men heeft ook zeker de intentie om goed door te groeien. Deze vijfde editie van Boogiedown Breda onderstreept dat: Het festival heeft een ijzersterk programma, is –op enkele belangrijke details na- prima georganiseerd en op het festivalterrein is een bijzonder gevarieerd publiek aanwezig. (SvB)

Zo’n belangrijk detail is direct om 12 uur al zichtbaar. De security oogt zenuwachtig en elke bezoeker wordt grondig gefouilleerd. Het levert een lange rij op en ook direct vertraging in het programma. Bredanaar Fotosynthese begint daarom op een tamelijk leeg veld, wat gaandeweg gelukkig toch iets voller stroomt. Foto kwam dit jaar met z’n eerste echte cd Los en wil deze cd vandaag goed promoten. Helaas mag Fotosynthese zijn half uur niet volmaken, de vertraging moet onder andere ten koste van hem ingehaald worden. (SvB)

De eerste knaller van de dag is Mr. Polska, die deze belofte meer dan waarmaakt. De keiharde gabberbeats worden begrepen en de interactie tussen mc’s en publiek is fantastisch. Vooraf wellicht een vreemde eend in de bijt, maar Mr. Polska past op Boogiedown. Held. (SvB)

Ook een vreemde eend lijkt Dope D.O.D. te zijn. De groep komt uit Groningen en heeft drie totaal verschillende mc’s. De opkomst van mc Skits Vicious is al een opvallende. Zijn bijzondere kapsel en z’n gevaarlijke voorkomen doet vermoeden dat er een metal-act begint. Zijn robotraps over de grime-beats klinken heerlijk en overweldigend. MC Dopey Rotten valt ook op door z’n enorme bos haar. Zijn raps klinken als B-Real (Cypress Hill). Nummer drie Jay Reaper oogt meer gabber. Een bijzondere act, die muzikaal enorm vet is. Hun cd Branded kwam vorig jaar uit en is een aanrader. (SvB)

MC Melodee was vorig jaar onderdeel van het Europese hiphopproject Diversidad en ontmoette daar de Spaanse producer Cookin’ Soul . Samen doet het duo al vroeg in de middag een show. De beats klinken goed, maar hoewel Melodee er kundig over heen rapt wil het optreden nergens echt vlammen. Oldskool hiphop blijkt vandaag niet voor niets oldskool hiphop te heten. (KJ)

De Groningse Kraantje Pappie , die dit jaar met zijn debuutalbum zijn doorbraak beleefde, lukt dit beter. De hits gaan erin als koek. Met de naar Drum & Bass neigende beats en vrolijkheid gaan alle handjes gemakkelijk de lucht in. (KJ)

Deze feeststemming blijft vervolgens hangen bij Postmen . Hoewel de reünie van de legendarische hiphopgroep aan het begin van de zomer weinig samenhangend klonk, is de festivalzomer er duidelijk vanaf te zien. Maikal X en Postman hebben er weer zichtbaar plezier in. Daarnaast houdt de duidelijk aanwezige gitaar de kracht in het optreden. (KJ)

Een ander belangrijk detail dat slecht geregeld is, dient zich rond etenstijd aan. Je kunt het festivalterrein niet af en dus ben je aangewezen op het hele dure voedsel op Boogiedown. Er is weinig keuze en er zijn te weinig verkooppunten. De wachttijden lopen op tot een half uur. Diverse etenswaren raken al snel uitverkocht. Aandachtspuntje voor volgend jaar. (SvB)

De uit Detroit afkomstige MC Elzhi gaarde bekendheid als lid van hiphopgroep Slum Village. Echter, de meeste fans zullen vandaag gekomen zijn voor het vorig jaar uitgebrachte Elmatic album. De plaat is misschien wel het beste hiphop eerbetoon ooit gemaakt. Zoals de naam al doet vermoeden, heeft Elzhi een eigen versie van Nas zijn Illmatic gemaakt. Qua performance blijft het rustig bij Elzhi, lyrisch valt er echter veel te genieten. De teksten worden net zo sterk als op de plaat gebracht. Bovendien weet de rapper juist door het achterwege laten van poespas te overtuigen. Jammer dat zijn aangekondigde live band thuis is gebleven. (KJ)

Iemand die daarentegen meer van de poespas is, dat is Big K. R.I.T. . Hij staat aan de voorhoede van een nieuwe lichting rappers. Na enkele sterke mixtapes met zijn zuidelijke hiphop zag dit jaar eindelijk een debuutalbum het levenslicht. De beats overtuigen sterk. Mede door een veel te aanwezige schreeuwende DJ blijf je telkens het gevoel houden naar een net niet optimaal optreden te kijken. Wanneer hij echter coupletten rapt, is het een ijzersterke live MC. Als van zijn 45 minuten speeltijd ook nog een kwartier verloren gaat aan de DJ die enkele nummers draait, voelt dit als een gemiste kans. (KJ)

Fresku lijkt deze mening ook te delen, of zijn hilarische imitatie van een typisch Amerikaanse hiphopartiest moet gewoon op goed geluk gepland zijn. De Nederlandse rapper overtuigt een stuk meer met een show gevuld met zelfspot. Zoals onlangs op Lowlands, springt ook hier de lintworm tijdens het gelijknamige nummer even het podium op. (KJ)

Voor het vijfjarig jubileum van Boogiedown Breda is hiphopact Public Enemy geregeld. Bandleider Chuck D lijkt het festival enorm te waarderen en prijst de ruime aanwezigheid van de belangrijkste vijf elementen in de hiphop. Wat volgt is een mengeling van hits, enkele nieuwe nummers en riffs van klassieke rock nummers. De show knalt van het begin tot einde. De combinatie van Chuck D zijn sterke raps met de energieke uithalen van Flavor Flav en een keihard spelende band zijn de ideale afsluiter van dit jubileum. Zelfs het feit dat Flavor Flav bij vlagen moet playbacken zij ze vergeven. Deze vijftigers (!) zijn verder nog springlevend. (KJ)

De eerste vijf jaar Boogiedown toonde een prachtige groei. Begonnen op het kleine Chassépark, daarna twee jaar op het historische Kasteelplein, nu alweer twee jaar op het Chasséveld. De ingrediënten blijven intact: Een hoofdpodium voor de hiphopacts, een breakdancepodium, een skatebaan en diverse winkeltjes voor je hiphopwear. Het levert wederom een uitermate gezellig en geslaagd festival op. Boogiedown is een aanwinst en een blijvertje in het seizoen. (SvB)