VERSLAG: Pukkelpop 2015 - Vrijdag

Pukkelpop 2015 - Vrijdag

De dag begint voor ons met Rhodes. Een glijer van jewelste die snel net zo populair hoopt te worden als de andere Britse jongens met een gitaar. Hij durft letterlijk te vragen om likes en hashtags, terwijl hij verwoede pogingen doet om top10 hits te genereren. Of ben ik de cynische ouwe lul aan het uithangen? Ik vrees van niet.

De Jeugd Van Tegenwoordig bestaat gelukkig ook uit ouwe lullen. Met een beproefde formule die werkt als een tierelier. Het podium wordt gesierd door een enorm blokje kaas met een Nederlandse vlag erin. Hollanders in het huis. Aan de andere kant een grote als cadeau verpakte doos. Ze weigeren te vervelen ook als je ze al vaak gezien hebt. Het cadeau blijkt een witte vleugel waar Willie Wartaal hard op komt. De formule kan nog wel een tijdje mee.

Een stuk minder vrolijk is het bij HO99O9. Deze mannen zijn boos, nee woedend! Hiphop meets Hardcore in het donker. Oerkreten, een geluidsmuur en angstaanjagende beelden uit horrorfilms zijn de ingrediënten. Je hebt een sterke maag nodig om dit te verdragen. Gelukkig springen ze niet het podium af om je hoofd af te bijten. We zijn blij dat buiten de zon nog gewoon schijnt.

Nu we toch in de stemming zijn, Thy Art Is Murder is ook heel hard. Dat zeggen ze zelf ook heel graag. De zelfverklaarde hardste band van het festival beukt er tegenaan in de Shelter. Een enorme circle pit is het gevolg. Ik hoop dat het food wood overeind is blijven staan.

Spor doet ongeveer hetzelfde in de Boiler, maar dan met beats. Zwaarder, dieper, harder. Het punt van verzadiging is nabij. De late vrijdagmiddag staat in het teken van muzikaal geweld.

Daar maakt Porter Robinson snel een einde aan. Het jonge talent combineert muren van synthesizer akkoorden met enigszins alternatieve house beats. Het resultaat neigt erg naar EDM en dat is nergens voor nodig. Dit effect wordt versterkt door de meegenomen confettikanonnen. Maar ik mag niet zeuren want de tent staat aardig vol en gaat uit zijn dak.

Het tegenovergestelde brengt de Dorian Concept Liveband. Het is elektronische muziek die wordt gebracht als jazz. Live bas, drums en keyboards maken het af. Een sterk staaltje musiceren en een welkome afwisseling op de vroege avond. Opnieuw een act die bewijst dat dance zoveel meer kan zijn dan op de play knop van een Ableton Live set drukken en met je handen zwaaien.

Je wordt op slag verliefd op Trixie Whitley. Ze heeft een dijk van een stem en kan een behoorlijk moppie gitaar spelen. Kiezen tussen Engels en Vlaams blijkt wel een uitdaging wanneer ze de tent aanspreekt. Dit is een indrukwekkende artieste. Slechts 7 maanden geleden bevallen en nu: jasje uit, schoenen uit en crowdsurfen. Dat alles in een zeer muzikale set waarin ze geen steekje laat vallen. Een sterk staaltje.

De DJ set van Diplo in de Boiler geeft alvast een voorproefje van de show die Major Lazer straks op de Mainstage zal verzorgen. Hij gaat in zijn eentje verder en dieper dan als hoofdact. Laten we eerlijk zijn, Major Lazer is een verijdelde drive-in show. Vermakelijk maar op geen moment wereldschokken, of alleen maar origineel. Goed om te horen dus dat Diplo verder kijkt dan zijn neus lang is.

Die naam heeft Mark Ronson ook. Om de zoveel tijd wisselt hij van stijl voor een nieuw project, maar altijd refererend aan het verleden. Vandaag treedt Mark op als DJ, met een tweetal mc’s. De klok vlag hangt vandaag op hiphop. In een razend tempo mixt hij met behulp van timecode platen oude tracks aan elkaar. Dat gaat meestal goed, maar ook best vaak helemaal fout. We weten in ieder geval zeker dat hij zich daadwerkelijk in het zweet werkt. De mc’s zijn eerder irritant dan sfeerverhogend helaas.

In plaats van nog een keer Diplo kiezen we voor Acid Arab in de Wablief?!. De mix van techno en arabische zang en instrumenten is origineel en ook behoorlijk afwisselend. De tent is lang niet zo vol als hij zou moeten zijn, maar we doen ons best om hem in beweging te brengen. Een welkome afwisseling in de ingedutte scene. En zomaar ineens is de Pukkelpopvrijdag voorbij. Als troost zingen we de hele nacht zelf verder met foute nummertjes.