VERSLAG: London Calling #2 2007

London Calling #2 2007, dag een

London Calling is al jaren een van de hipste festivals van Nederland. Twee keer per jaar zijn in de Paradiso te Amsterdam de nieuwste Britse bands te horen. Aangemoedigd door de aan zekerheid grenzende waarschijnlijkheid dat ook deze editie helemaal uit zou verkopen, wordt er wat geexperimenteerd met het concept. Een extra zondagmiddag in de kleine zaal van Paradiso en wat extra optredens in kraakpand OT301. Wij van Festivalinfo blijven echter, net zoals veruit de meeste London Calling bezoekers trouw aan het concept....

Gitaarbandje Clocks mag het podium van de grote zaal voor deze editie van London Calling ontmaagden. Hoe stoer dit ook mag klinken, de band weet geen indruk te maken. Middle of the road uptempo Britpop. Geen slechte liedjes en een best lekker Engels accent, maar verder niks speciaals. Next! zeggen ze dan aan de andere kant van de Noordzee.

Je hoeft geen pop-proffessor te zijn om na drie nummers Scouting For Girls te horen dat deze heren nog wel eens heel groot zouden kunnen worden! Pianopop in de lijn van Air Traffic en Ben Folds, een bijzonder charmante frontman en een aantal heel makkelijk in gehoor liggende singles, die je na dertig seconden mee-neuriet en -zingt. Alle ingredienten voor een gouden toekomst. Jammer dat de band met alleen keyboard, bass en drums live nog veel te weinig dynamiek toont. Ben Folds rockt ze er, op alleen een piano (nog) met twee vingers in de neus uit.

De zenuwachtige pop van The Maccabees doet het daarna ook prima bij het publiek. De eerste crowdsurfers en stagedivers laten zich gelden en er wordt naar hartelust meegezongen. Voor beide activiteiten leent de muziek zich dan ook uitstekend.

Waar ze een jaar eerder in de kleine zaal van London Calling nog ruimte voor een klein vraagteken lieten, volgt vanavond de overtuigende bevestiging voor het grote publiek. The Maccabees zijn een wervelwind die voorlopig niet gaat liggen.

Look See Proof heeft wat betreft gitaarlijnen en manier van zingen in de verte denken aan Bloc Party. On steroids, that is! Want het kwartet speelt z'n nummers met drie keer meer enthousiasme en zeker anderhalf keer zo snel. Volgens de heren is dit hun eerste optreden buiten Engeland en alleen dat al is reden alles te geven. Het Amsterdamse publiek is het hier natuurlijk helemaal mee eens.

In de grote zaal zijn de glitterpakjes uit de kast getrokken door de New Young Pony Club. Aanvankelijk krijgt de normaal toch zeer dansbare electro-disco-pop-funk van band, de voetjes van Paradiso niet van de vloer. Het ziet er allemaal leuk uit, maar op plaat is het allemaal veel strakker en uitgebalanceerder. Hard werken en een goed uitgevoerde cover van Technotronics 'Pump up the Jam' weten Paradiso uiteindelijk toch in beweging te krijgen. Gelukkig maar, want dat mag op basis van reputatie zeker verwacht worden.

De zanger van XX (ex-xerox) Teens is letterlijk te cool voor zijn eigen shirt. Stoicijns als een Griekse filosoof, blaast hij tussen het praat-zingen door, grote rookwolken. Om het geheel af te maken, gaat meneer Rich/Dirt Dog Cash getooid in net te snelle zonnebril. Gelukkig compenseert de rest van de band voor zijn statische verschijning met een overdaad aan energie. Voorste rijen gaan goed los en de zanger ziet schijnbaar onbewogen dat het goed is.

Foals maakt indruk op het grote podium. Bloc Party legt de lat hoog voor zichzelf door deze band als voorprogramma te kiezen voor aankomend concert in de Heineken Music Hall. Foals blijkt namelijk garant te staan voor opwindende tegendraadse ritmes en knappe (onvoorspelbare) muzikale vondsten. Het ziet er allemaal een beetje freakerig uit: een bandopstelling die maar half op het publiek gericht is en de gitaren hoog op de borst gehesen. Als bezetenen springen bandleden over het podium.

Freakerig klinkt het zeker ook bij een van de rare breaks of juist noisy versnellingen. Het knappe is dat bij Foals de structuur duidelijk blijft en dat de muziek zo nu en dan zelfs zeer goed dansbaar is. Een bijzondere band, waar ondergetekende zeker meer van wil zien en horen!

Friendly Fires was zes weken geleden één van de smaakmakers op Bazar Curieux. Laat op de avond mogen ze in de kleine zaal van Paradiso bewijzen dat dit geen uitschieter was. Het kost de band in Amsterdam weinig moeite de voeten van de vloer te krijgen met hun energieke dance-punk in het straatje van !!!. Prima keuze om deze band zo laat op de avond neer te zetten.