Animal Youth

Een nieuwe fonkeling in de Belgische scene? Ja, er zijn er zeer veel de laatste maanden, en dat is maar goed ook! Recht uit Brussel en belandt op het fijne (ook uit Brussel) Weyrd Son Records: Animal Youth.
Een band die nog maar net uit de steigers is gekropen, amper een jaartje om precies te zijn, maar in de Botanique al als support van FEWS te zien was en binnenkort ook nog eens op het podium van Dour. Al was het maar om te zeggen dat Animal Youth goed boert!
De band heeft net zijn debuut uit, negen frisse songs die elk het etiket van frisse postpunk verdienen, lekker aangedikt met een heerlijke portie noise en shoegaze. Het Brusselse trio heeft het over oude goden als The Jesus and Mary Chain, Cocteau Twins en My Bloody Valentine wanneer je hun vraagt wie de invloeden zijn, maar je hoort er minstens even veel hedendaagse bands als bijv. Eagulls in, en uiteraard (hoe kan het ook anders) ook de geest van Joy Division.
Songs die twijfelen tussen nijd en melancholie, net zoals het met goede postpunk moet. Soms donker, wat wil je wil je ook als je een song uit Eraserhead covert (In Heaven (Lady On The Radiator)), maar de drie ontsnappen alsnog aan het etiket van treurwilgen. Daarvoor zit er net iets te veel energie in! Gitaren die soms ontsporen in pure noise (de My Bloody Valentine-factor is dat!) zonder dat de melodie er het slachtoffer van wordt.
De zang laat ons zelf een beetje aan Pete Fijalkowski van Adorable denken. Je weet wel, een tikkeltje arrogant, zelfverzekerd en gewoon lak hebben aan de hele wereld. Echte postpunk dus!