Simple Kid

Ciaran McFeely: Ierser kan het bijna niet. Misschien dat-ie daarom koos voor een heel wat eenvoudiger pseudoniem. Want simpele kids hebben we overal, nietwaar? Toch is die Ciaran nog niet zo simpel. Hij wordt her en der al neergezet als de postmoderne Bob Dylan of als een reageerbuisbaby ontstaan uit de genen van Marc Bolan, Beck, Badly Drawn Boy en Neil Young, opgesausd met gitaren uit de lo-fi-kelder en de bliepjes van het aloude analoge synthesizerwezen. In de jaren zestig werd ons, door de machthebbers en door de protestbeweging, een betere wereld beloofd, is de boodschap van Ciaran, maar daar wachten we nu nog altijd op. Simple Kid is er alvast aan begonnen, en zijn debuut ‘Simple Kid 1’ is er de passende soundtrack bij. Live is hij, met band en al, een even excentrieke sensatie.