Bromheads Jacket klinkt als een mix tussen de Arctic Monkeys en The Streets. Met als grootste verschil dat de Bromheads Jacket een stuk minder hype gevoelig klinkt. Dit is mede te danken aan het rauwe geluid dat de muziek van 'The Brommies' heeft. Grootste overeenkomst? Ongetwijfeld het oer-Britse accent in de stem van Bromheads Jacket zanger/gitarist Tim Hampton.
Het eerste album van Bromheads Jacket Dits from the Commuter Belt begint sterk met het instrumentale nummer 'Orton's Intro'. Om daarna meteen over te schakelen in het aanstekelijke 'What Ifs and Maybes'. Knap om te horen na deze twee nummers is hoe deze band de energie die zij live op het podium laten zien hebben weten om te zetten tot studio materiaal. Daardoor is Bromheads Jacket niet alleen een geweldige live band maar weten zij ook op CD te boeien.
Opvallend is ook dat de nummers van Bromheads Jacket vrij kort van duur zijn, op Dits from the Computer Belt staan op twee nummers na alleen maar nummers die ongeveer twee en een halve minuut (of korter) duren. Dat daarmee de lengte van deze CD niet lang is, is in dit geval geen zonde, maar siert de band zelfs, aangezien de 'replay' waarde hoog is.
Bromheads Jacket is niet alleen sterk in het kunnen omzetten van live optredens naar een studio album, maar ook het kunnen vertellen van een verhaal in een nummer. Sterkste voorbeeld hiervan is ongetwijfeld de 'balad' 'Poppy Bird'.
Bands uit het Verenigd Koninkrijk genieten de laatste paar jaar een ongekende boost, Bromheads Jacket kan hier handig gebruik van maken, maar hebben het absoluut niet nodig.
Playstation 2 - Ghost RiderDe stripverhalen van het Amerikaanse Marvel Comics zijn al jarenlang een...
No Polyester - No Polyester Sommige muziek moet je vaker luisteren om haar te leren waarderen, sommige...