Met Wig Wam en zijn andere band Ammunition maakt Nilsen hardrock van het soort waar The Scorpions en Bon Jovi halverwege de jaren tachtig patent op hadden. Verder heeft meneer Nilsen nog een paar tribute projecten op zijn cv staan (Queen, Rainbow).
Op aanraden van muzikale vriend Dan Reed (Network) gooit Nilsen het roer om op zijn soloalbum Smooth Seas (Don’t Make Good Sailors). De nieuwe muzikale koers levert een akoestische, rijk georkestreerde album op. Meer pop dan rock.
In openingstrack ‘Pipe Dreams’ etaleert Nilsen met veel pathos zijn musicaltalent. Na zo’n opener vrees je het ergste voor de rest van het album. Maar erger wordt het gelukkig niet. Veel beter trouwens ook niet.
In het refrein van titeltrack ‘Smooth Seas’ klinkt in de verte nog de echo door van David Bowie’s Aladdin Sane. Het dromerige ‘Trumpets And Trampolines’ en het Beatle-esque refrein van ‘Sundance Kids’ zijn ook nog het vermelden waard. Dan is de koek wel op.
Age Sten Nilsen trakteert ons op Smooth Seas niet alleen op bombastische pop, maar hij strooit daarbij ook graag met tegeltjeswijsheden: ”Time’s too proud to wait, life is always changing” (‘Pipe Dreams’) of ”Keep your head deep in the sand, the world’s too dark to understand” (‘Smooth Seas’) zijn hiervan een paar treffende voorbeelden. En dan hebben we de poëziealbum poëzie van ‘Mediterranean Sky’ nog niet eens gehad: ”But May told lies, June never came, neither did July”. Dit soort tekstuele uitspattingen zijn funest voor je tandglazuur en je humeur.
In Noorwegen (en wellicht Duitsland) is er misschien een markt voor dit soort popmuziek, maar een grote(re) internationale carrière zit er voor Nilsen niet in. Of is hoop hier de vader van de gedachte?
Time Bandits - The Golden Years Of Dutch Pop MusicOnder de titel The Golden Years Of Dutch Pop Music is een serie compilaties...
Someday Jacob - Everybody Knows Something Good Het Duitse Someday Jacob maakt door de 70’s beïnvloede folkrock met een...