RECENSIE: The Weather Station - The Weather Station

Weather
2018-03-16 Al ruim voor het uitbrengen van het nieuwe, vierde album dat The Weather Station hier in Europa uitbracht waren de eerste lovende recensies al geschreven. Het gelijknamige The Weather Station maakte in thuisland Canada al heel veel los. Tamara Lindeman, frontvrouw, zangeres, gitariste, pianiste, producer en creatieve brein van de band wordt al enige tijd gezien als een van de meest toonaangevende nieuwe singer/songwriters van de laatste jaren.

Zijzelf beschouwt zich als iemand die te vaak niet goed weet hoe iets te formuleren en daarom maar heel veel woorden gebruikt om iets duidelijk te maken. De titel ‘I Don’t Know What To Say’, een prachtige ingetogen ballad met verfijnde orkestratie, zegt wat dat betreft genoeg. Op vorige albums wist zij een bepaalde intimiteit handig te omzeilen door alle verhalen over zichzelf te verhullen met poëtische wartaal of alles vanuit de derde-persoon-enkelvoud te beschrijven. Altijd werden andere personen betrokken, of beter nog opgezadeld, bij haar ervaringen en herinneringen. Problemen hebben met het ouder worden, relaties die zich van een vervelende kant laten zien, het geluk vinden met iemand anders en het bijkomende schuldgevoel, het verliezen van tijd en tijd tekort komen.Het zijn allemaal onderwerpen die voorbijkomen in het muzikale levensverhaal van de uit Toronto afkomstige Lindeman. Werd het album All Of It Was Mine nog gezien als haar doorbraakalbum, ruim zes jaar later heeft The Weather Station pas echt ‘het ultieme relatie-album’ geschreven al zou menig koppel zich na beluistering van deze levenslessen nog wel even bedenken alvorens de relatie voort te zetten. Wellicht dat ook de scheiding van haar ouders een rol heeft gespeeld in het schrijfproces maar binnen veertig minuten lijkt romantische komedie om te slaan in psychologische horror.

Muzikaal valt er trouwens eveneens genoeg te beleven. The Weather Station is een sterk op elkaar ingespeeld folk-gezelschap dat met groot gemak van klein en semi-akoestisch naar rijkelijk gevulde orkestrale up-tempo tracks koerst waarin cello’s, violen en diverse percussie-instrumenten worden ingezet. Muziek om soms heerlijk bij weg te dromen maar waarbij de aandacht desondanks steeds behouden blijft. Iets wat ook voornamelijk wordt bepaald door de wijze waarop Lindeman vocaal steeds weet te variëren. Van een verhalende, bluesy manier van zingen tot een zacht neuriënd stemgeluid tot pittige uithalen zoals in het vlotte en country-achtige ‘Thirty’ dat tot een van de absolute hoogtepunten van de in totaal elf tracks behoort.
The Weather Station heeft alle onzekerheid van zich af geschud en met dit vierde album een sterk visitekaartje afgeleverd.
Recensent:Jeroen Bakker Artiest:The Weather Station Label:Paradise Of Bachelors
Cover Alex Cameron - Forced Witness

Alex Cameron - Forced Witness Alex Cameron geeft zo zijn eigen draai aan het begrip ‘guilty pleasure’. De...

KAS

Kaitlyn Aurelia Smith - The Kid De eerste keer dat ondergetekende in aanraking kwam met de muziek van...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT