Op Fairytales bestaan de meeste songs uit covers. Alleen ‘Mystery Man’ en ‘I Read My Sentence’ (met als tekst een gedicht van Emily Dickinson) zijn voor de helft van de hand van Steve Dobrogosz terwijl Toneff zelf alleen aan ‘Wasted’ mee heeft geschreven. Voor het overige zijn het bewerkingen van door andere componisten geschreven songs, waarvan het door Elton John en Bernie Taupin geschreven, prachtige ‘Come Down In Time’ de meest opvallende is. Maar ook ‘Lost In The Stars’ uit de gelijknamige musical van Kurt Weill en Maxwell Anderson heeft een zeer fraaie bewerking gekregen, evenals het stokoude, en vele malen gecoverde, ‘My Funny Valentine’ van Richard Rodgers en Lorentz Hart.
Zo kunnen we nog wel even doorgaan en concluderen dat Toneff en Dobrogosz de kunst verstaan songs uit een divers aanbod van klassiek, pop en musical zodanig te arrangeren dat ze als een geheel klinken. Fairytales is een geslaagd, rustig en gedragen jazzalbum. Al krijg je wel de neiging hierna iets pittigers op te zetten.
AASS - AASSDe Nederlandse singer-songwriter Arthur Adam timmert de afgelopen jaren...
More Than Blues - Branded By The Blues Blues is in Nederland behoorlijk populair. Het is muziek die het best...