RECENSIE: Forth Wanderers - Forth Wanderers

Forth
2018-08-07 Forth Wanderers is, naast een voetbalclub uit Schotland, één van die vele minder bekende indiebandjes uit Amerika. De heren en dame uit Montclair, New Jersey brengen na een aantal EP’s en een debuutalbum hun tweede, selftitled, album uit. De samenstelling van de band met de heren achter het instrumentarium en de dame achter de vocalen doet hopen op muziek die lijkt op indiegrootheden als SonicYouth, die in dezelfde man/vrouw bezetting speelden. Pitchfork zag het in ieder geval zitten in de band. De over het algemeen zeer kritische website beoordeelde Forth Wanderers met een 7,7. Is de wens de vader van de gedachte of hebben we hier met een nieuwe indiegrootheid te maken?

Forth Wanderers valt meteen met de deur in huis door hun beste nummer als eerste te presenteren. ‘Nevermine’ straalt de girlpower uit die je van een band, die tussen al het mannelijke geweld een plekje moet bemachtigen, kan verwachten. De eerste zin: “I’m the one you think of when you’re with her” knalt er heerlijk in en laat de luisteraar op het puntje van zijn stoel zitten. De vocale diversiteit en de afwisseling tussen hard en zacht en snel en langzaam hinten naar songs van de Pixies welke de huidige Pixies zelf niet meer kunnen maken. Na het luisteren van dit heerlijke nummer wil de luisteraar alleen maar meer, meer, meer.

Company, de tweede track, krijgt de lastige taak om de solide basis die wordt neergezet met het eerste nummer te overtreffen, of tenminste te evenaren. Zoals Forth Wanderers met de deur in huis viel, gaat ondergetekende ook met de deur in huis vallen: dat lukt noch ‘Company’ noch een ander nummer van Forth Wanderers. Op ‘Company’ doet de band nog een verwoede poging, maar blijft te veel op één tempo hangen. Ook de vocalen, die op ‘Nevermine’ nog veel diversiteit vertoonden, blijven achter. Een nummer verder, ‘Ages Ago’, wordt de zang zelfs een beetje zeurderig.

Wat volgt zijn een aantal tracks die telkens hetzelfde patroon vormen, met als uitzondering de ballad ‘Be My Baby’. Eerst komt er een korte intro, vervolgens komt de zeurderige aangezette zang van de frontvrouw in de mix, er wordt nog lichtelijk geëxperimenteerd met een tempowisseling en er is weer een song klaar. Forth Wanderers dient echt meer moeite te doen om meer diversiteit en spanning aan te brengen in hun nummers, anders wordt het ontzettend saai.

Forth Wanderers herhaalt zich telkens, heeft weinig interessante teksten en begint naargelang het album vordert steeds meer achtergrondmuziek te worden. Het is zeker geen slechte muziek, maar als je in je eerste nummer meer diversiteit toont dan op het hele verdere album, is het enthousiasme wat is ontstaan over dit album onbegrijpelijk. De heren en dame dienen nog eens goed naar hun indiecollega’s en -voorgangers te luisteren. Wanneer elk nummer slechts in kleine mate de zeggingskracht heeft van ‘Nevermine’, wordt de muziek van ForthWanderers zeker naar een hoger plan getild.
Recensent:Yannick Martens Artiest:Forth Wanderers Label:Subpop
Clarke

Josienne Clarke & Ben Walker - Seedlings AllHet moet een jaar of twee terug zijn geweest dat de zaal in Chicago...

Cover S. Carey - Hundred Acres

S. Carey - Hundred Acres Wanneer je naar een band luistert, is het soms verleidelijk om alleen maar...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT