Dat het duo in het dagelijks leven ook veel tijd met elkaar doorbrengt klinkt door in de sterk op elkaar afgestemde samenzang. De lijzige zang van Ruth geeft een ijzig laagje mee aan het voortkabbelende gitaarwerk. Samen met de zang van haar man zorgt dit voor een mooie harmonie, hoewel ze allebei afzonderlijk ook prima een nummer kunnen dragen. De zang van Ruth zorgt voor een bepaald kwetsbaar karakter. Dit karakter wordt ook uitgedragen door de soms erg minimale instrumentatie. ‘Thrown By The Wind’ heeft enkel minimale gitaarakkoorden en percussie, maar krijgt naar het einde toe wel een warmer klankpalet. Zo worden bijna alle nummers op In Parallel op dezelfde manier opgebouwd.
Zeker in het begin heeft de muziek op dit album een haast magisch laagje. Er vallen veel mooie details te ontdekken in het geluid van het Brookln-echtpaar. Het tempo blijft nagenoeg op het hele album hetzelfde, waardoor de spanningsboog die ontstaat wel een flink beroep doet op de aandacht van de luisteraar. Prachtige fluisterliedjes als ‘Chip Away’ en ‘(Parallel) Lines’ passeren zo de revue, maar zakken een beetje weg in de eentonige tred van de muziek. Hier en daar probeert het tweetal dus wel zwaarte mee te geven aan hun dromerige indiefolk, maar het levert geen revelatie op.
The Pineapple Thief - DissolutionPorcupine Tree zit in een lange winterslaap, maar wie maalt daar nog om; we...
Band Of Rascals - Tempest Na de zelfbenoemde debuut-EP in 2014 is Band Of Rascals terug met een...