RECENSIE: Bony King of Nowhere - Silent Days

Bony King
2018-11-13 De Gentse muzikant Bram Vanparys heeft een hoop te verwerken gehad sinds zijn vorige plaat uitkwam in 2012. Zijn leven veranderde drastisch, maar gelukkig leent muziek en songwriting zich prima voor een partijtje therapeutisch verwerken. Vanparys zingt op Silent Days over een relatiebreuk met een jeugdliefde die hem niet in de koude kleren is gaan zitten. Hij weet dit echter zo te doen dat het niet als een typische liefdesverdrietplaat klinkt, maar juist als een plaat met een warm hart.

In de aanloop naar Silent Days was de zanger aangewezen op een caravan op het Belgische platteland. Dan word je wel flink met je gedachten en gevoel geconfronteerd en moet je het wel onder ogen komen. De zanger heeft niet met zijn verdriet in een hoekje gezeten, maar heeft er dankbaar gebruik van gemaakt. Een vruchtbare periode in het leven van een singer-songwriter. Misschien is de confrontatie niet altijd even leuk en van tijd tot tijd ook pijnlijk, maar de Belg heeft dit wel allemaal weten te vertalen naar een mooie, tedere, en gevoelige plaat waar de zanger zijn hart laat spreken. Zijn hele ziel en zaligheid worden door hem op tafel gelegd. En dat doet Vanparys zonder er teveel omheen te draaien, duidelijke gedachten en gevoelens zonder teveel metaforen. Het zorgt er voor dat Silent Days een ontzettend persoonlijke plaat is geworden, maar toch eentje waar de luisteraar zichzelf waarschijnlijk ook nog in terug kan vinden. ‘Every Road’ gaat bijvoorbeeld over het uit elkaar gaan van mensen, allebei een andere afslag kiezen op een kruispunt en alsnog hopen dat je elkaar toch weer tegenkomt. Uit zijn teksten blijkt dat dit iets is dat regelmatig bij Vanparys door zijn hoofd gaat wanneer hij slapeloze nachten heeft.

‘Like Lovers Do’ is het nummer waarop Vanparys zijn eenzaamheid het minst lijkt te verbloemen door middel van mooie woorden. Rauw en recht door zee wordt het gemis bezongen. Je alleen voelen in de menigte, de gekmakende stilte zonder je geliefde, en de lange donkere nachten. Vanparys draait er absoluut niet omheen: hier klinkt gemis, een leegte, en een hart dat pijn doet. En die oprechte, gevoelige kwetsbaarheid maakt het tot zo’n ontzettend mooi nummer dat, als je er voor open staat, keihard binnenkomt. Op ‘Still Around’ zingt Vanparys dat hij zo graag door wil gaan, maar daar heeft hij het, als we de muziek mogen geloven, erg moeilijk mee. ”I never asked for anything, and I guess I never will”. Nee, hij heeft hier vanzelfsprekend niet om gevraagd, en hij zal het ook vast niet verdiend hebben, maar wat hij echter wel verdient is de complimenten voor het feit dat hij zich zo kwetsbaar op durft te stellen en deze pijn om weet te zetten naar een ontzettend oprechte plaat. Chapeau.
Recensent:Myrthe Giesen Artiest:Bony King of Nowhere Label:Unday
Cover Tash Sultana - Flow State

Tash Sultana - Flow StateSlechts 23 jaar is deze artiest als Flow State uitkomt. Toch heeft de...

Cover Suicidal Tendencies - Still Cyco Punk After All These Years

Suicidal Tendencies - Still Cyco Punk After All These Years Is het krap twee jaar na de laatste release ( World Gone Mad ) alweer tijd...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT