Het vergt een bepaald type romanticus om te voelen wat een man als Dan McGee, als zanger en tekstschrijver het enige vaste bandlid van de band uit North Carolina, hier precies bedoelt. Zoals het een bepaald type romanticus vergt om überhaupt de schoonheid van een band als Spider Bags te waarderen. It takes one to know one zeg maar. De romantiek van naar de tering gaan in de breedste zin van het woord en er spijt van hebben. En toch weten dat, hoe hard je ook probeert je demonen te bevechten, je vroeg of laat weer voor de bijl gaat. Tragisch? Zeker. Puberaal? Niet perse.
Hoewel het tempo iets lager ligt dan op ouder werk is Someday Everything Will Be Fine wederom een te gekke verzameling vuige alt-Americana en garagerock die zo hard rammelt dat Pete Doherty er een punt aan kan zuigen. Dit alles afgewisseld met heerlijke laid back ballads voor de balans. Tekstueel ademt het album een Amerika zoals begenadigd tekstdichters als Conor Oberst het kunnen schilderen. Mannen, overigens, waar Dan McGee qua talent zich makkelijk naast kan scharen. Krachtige referenties, listige spitsvondigheden en intens in al zijn ogenschijnlijke eenvoud. De band schudt met nummers als ‘Oxcart Blues’ of ‘My Heart Is A Flame In Reverse’ zeer treffende odes aan de rafelige rand van het leven uit de mouw. En dit zonder te vervallen in kleffe clichés.
Spider Bags voorziet natuurlijk een niche. Dat begrijpt iedereen. Maar nummers als ‘Burning Sand’ en ‘Rollin’ With The Flow’ zijn zo goed en blijven zo lekker hangen dat het onbegrijpelijk is dat er in al die jaren niet iets meer stof is opgewaaid rondom McGee en zijn vrienden. Dat het in ieder geval meer dan verdiend zou zijn blijkt ook met Someday Everything Will Be Fine. Puik werk.
Anemone (NL) - Silver Star Soms hoeft het allemaal niet zo ingewikkeld. Dan mag het ook gewoon goed...
Hilde Marie Holsen - Lazuli Drie jaar na haar debuut Ask brengt Hilde Marie Holsen haar tweede album...