RECENSIE: Björn van der Doelen - Eerwaarde Vader Zegen Mij Want Ik Heb Gezondigd

Bjorn
2019-01-09 Er was een tijd dat je bij Björn van der Doelen dacht aan de ijverig, schoffelende voetballer op het middenveld van PSV. Hij ging de geschiedenisboeken in als de voetballer die door Edwin Gorter in zijn oog werd geprikt. Voor zijn dertigste hing Van der Doelen zijn kicksen aan de wilgen en stortte zich op de muziek. Met zijn band Allez Soldaat bracht hij in 2010 zijn debuutalbum uit, werd hij verkozen tot beste dialectact en in 2011 werd ‘Heul Gevecht’ verkozen tot ‘Brabants Moiste Lied’ van het jaar. Twee albums verder is de vaste begeleidingsband in De Huursoldaten omgedoopt en uit niets blijkt dat de muzikale aspiraties slechts een opwelling van een uitgerangeerde voetballer betroffen. Sterker nog, met Eerwaarde Zegen Mij Want Ik Heb Gezondigd bewijst Van der Doelen na het sterke De Cowboy, De Outlaw, De Sheriff En De Hoer dat hij niet alleen een eerlijke, pure songwriter is, maar ook nog eens eentje die een uniek stukje in het Nederlandse muzieklandschap heeft opgeëist. Want hoeveel Nederlandse muzikanten ken je die zo filmisch een album kunnen openen als Van der Doelen dat doet met de ‘Proloog – Eerwaarde Zegen Mij Want Ik Heb Gezondigd’? Het is voer voor een Nederlandse plattelandswestern, mede door het Morricone- fluitje op de achtergrond.

Op het album, dat negen tracks telt, staan de zeven zonden centraal en dan niet op de gruwelijke manier zoals bij de klassieker Seven. Al heeft ‘De Woede – Wie De Schoen Past II’ genoeg onheilspellends over zich en zo te horen heeft Van der Doelen genoeg woede in zich om iemand eens flink te folteren. Door de opzet van het album, vanuit het opbiechten van zonden, schijnt Van der Doelen doormiddel van zijn pure, eerlijke en rauwe teksten, zijn licht over verschillende thema`s. Die insteek zorgt ervoor dat de boodschap over komt. Je voelt de boosheid in ‘De Woede’, het verdriet ten gevolge van ‘De Gulzigheid’, de vertroebelde, broeierige gedachten bij ‘De Jaloezie’ en de eigen dunk en bijbehorende onzekerheid druipt er vanaf op ‘De Ijdelheid’. Van der Doelen weet je met zijn huursoldaten en openlijke biecht te betrekken in zijn kijk op het leven en de daarbij behorende (levens)lessen. Zo praat hij je op ‘Gemakzucht – Goeie Mensen Slechte Mensen’ aan de hand van een aantal opvallende voorbeelden op eigenzinnige wijze langs het gevaar van het makkelijk oordelen. Het mag duidelijk zijn dat het album geen vrolijke toon heeft en op ‘Epiloog – Its Just A Ride’ sluit Van der Doelen af met een stemmige beschouwing op de achtbaan die het leven is.

Eerwaarde Zegen Mij Want Ik Heb Gezondigd kent geen zwakke broeder, niet tekstueel, en ook zeker niet als het gaat om de sfeervolle, subtiele muzikale begeleiding die op countryleest is geschoeid. Met zijn derde album zet Van der Doelen met zijn huursoldaten een nieuwe overtuigende stap naar een steeds groter wordend publiek. Dat dit verre van het doel van het album is, maakt de plaat alleen nog maar overtuigender.
Recensent:Ruud de Zwart Artiest:Björn van der Doelen Label:Eigen Beheer
Cover AlascA - Plea For Peace

AlascA - Plea For PeaceMet Actors & Liars trok het Volendamse viertal AlascA met hun...

Cover KNARS - From The Madhouse

KNARS - From The Madhouse Nog niet eens zo lang geleden was de tienkoppige band Knarsetand een graag...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT