RECENSIE: Joseph Shabason - Anne

Joseph
2019-04-01 Naast zijn primaire werk met project DIANA, dat zich kenmerkt door een jaren ‘80 synthpopgeluid, is Joseph Shabasonvooral bekend geworden door zijn saxofoonpartijen op het album Lost in a Dream van The War on Drugs. Anderen kennen Shabason van zijn gastbijdrage op het album Kaputt van de band Destroyer, waar zijn saxofoonimprovisaties een wezenlijke impact maakten.

Op zijn tweede solo album Anne speelt niet hij, maar zijn moeder de hoofdrol. Shabason gebruikt opnames van een twee uur durend gesprek met haar als basis voor het album. Er wordt heel subtiel gebruikt gemaakt van buitengeluiden (stromend water, vogels) naast heel rustige instrumentale muziek, waarbij piano, gitaar en synthesizer ervoor zorgen dat er een ambient sfeer ontstaat.

Shabason wilde zijn moeders stem en haar herinneringen vastleggen, voordat de effecten van Parkinson zijn tol gingen eisen. Het resultaat is prachtig: zo praat zij vrijuit over haar kindertijd en het moederschap. Dit komt goed samen op het ‘Deep Dark Divide’,waarin ze aangeeft: “You grew up with the feeling that you were worthy, you were worthy of that support. I don’t think I grew up with that feeling.”

Ook haar angsten die gepaard gaan met haar ziekbed worden niet gemeden. Zoals in ‘Deep Forest’, waar zij lijkt in te zien wat de ziekte met haar doet en dat ze haar imago moet loslaten “I think I can kick the habit of wanting to be perfect. So that's what I have to do”.Daar waar ze eerder in dat nummer begon met de tekst: “I do not want my imperfections to be so obvious”. Sterk om zo deze bewustwording vast te leggen in een nummer.

Shabason liet zich vanwege deze ziekte ook inspireren door een aantal instrumentale nummers. Dit geldt met name voor ‘Dangerous Chemicals’ waarbij, met de saxofoon, de dwarsfluit een kleine hoofdrol naast de ambient klanken inneemt. Een speciale vermedling gaat uit naar het nummer ‘November’, waarbij Shabason hulp krijgt van onder andere Gigi Masin, wiens prachtige synthesizerklanken het mogelijk maken om de langzaam op gang komende sax van Shabason maximaal onder de aandacht te brengen. De chemie tussen beide muzikanten is heel intens: zij hebben elkaar nodig om zo een van de beste nummers op dit album neer te zetten.

Op het ‘Westmeath’, van zijn eerste soloalbum Aytche, heeft Shabason al eens eerder gebruik gemaakt van een opname. Hier vertelt een man over zijn vader die uiteindelijk een einde aan zijn leven maakt, nadat hij eerder de Holocaust heeft overleefd. Dit keer laat Shabason zijn moeder spreken en het levert een prachtig testament van haar leven op.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Joseph Shabason Label:Western Vinyl
Cover Lena Hessels - Billow

Lena Hessels - BillowOp haar zolderkamer in het Noord-Hollandse Wormer, voor een maand omgebouwd...

Cover Josephine Foster - Faithful Fairy Harmony

Josephine Foster - Faithful Fairy Harmony Anders, zo kunnen we de muziek van Jospehine Foster wel omschrijven. De...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT