RECENSIE: Lena Hessels - Billow

Hessels
2019-04-15 Op haar zolderkamer in het Noord-Hollandse Wormer, voor een maand omgebouwd tot studio, heeft de 17-jarige Lena Hessels haar debuutalbum opgenomen. Al is met een speeltijd van 20 minuten eerder sprake van een EP dan van een (mini-)album. Billow klinkt minimalistisch en heeft veel weg van opgenomen demo’s, die nog uitgewerkt moeten worden. Hessels maakt gebruik van minimale instrumentale begeleiding met voor handen liggende achtergrondgeluiden, al of niet bewust van de nodige opnameruis.

Te horen is dat Hessels nog op zoek is naar een eigen geluid, wat ze ook in menig interview aangeeft. Zo begint zij met ‘Falling’, wat feitelijk het oplezen is van een eigen gedicht met haar gehijg als achtergrond. Een eigenwijs begin, al is het tekstueel niet sterk, “he never felt so much like falling/into great darkness and overflows while standing” slaat niet aan.

Als snel volgt ‘Seven’ waar Hessels haar stem voor het eerst kan laten horen, begeleid door elektrische gitaar. Je hoort hier duidelijk de invloed van P J Harvey in haar begintijd, wiens invloed op meerdere nummers voelbaar aanwezig is. Helaas blijkt haar gitaarspel onder de maat, met name op dit nummer, waar zij niet altijd even goed maat weet te houden. Dit maakt het eerder amateuristisch dan experimenteel.

‘Welter’ klinkt een stuk beter. Hier begeleidt zij zichzelf op akoestische gitaar en weet ze de achtergrondgeluiden goed te benutten (is dat een didgeridoo?). Helaas laat ook hier de tekst haar in de steek: “the precision in ours/Backdoor black to enter/Household for you loving/The chains are in place” . Muzikaal een sterk nummer, maar wat lijkt op Engelse woorden in een willekeurige volgorde, doet het nummer tekort.

‘Standby’ verveelt snel en gaat tegen het einde zelfs irriteren. Dan laat ze met ‘Sunflowerbby’ eindelijk horen wat ze in haar mars heeft: we horen hoe prachtig en krachtig haar stem is en hoe ze alleen hiermee al een nummer glans kan geven. Ook tekstueel is ze hier trefzeker. “Sunflowerbby, are you lost in translation?/hiding in somebody’s mind, yes?/going through the memories/Burning every single one” . Ook ‘Go’, waarmee Hessel op de piano het mini-album afsluit, klinkt als een professioneel nummer en kan zo op single worden uitgebracht.

Zo zie je maar, al ben je de dochter van een van de leden van The Ex en je leven lang omringd door muziek, een maand eenzame opsluiting in je eigen studio is geen garantie voor een goede plaat.
Recensent:Hendrik Goos Artiest:Lena Hessels Label:Terp Records
Cover Part Time - Spell #6

Part Time - Spell #6Op het eerste gehoor lijkt Spell #6 van Part Time te passen in een lange...

Cover Joseph Shabason - Anne

Joseph Shabason - Anne Naast zijn primaire werk met project DIANA, dat zich kenmerkt door een jaren...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT