De eerste vier nummers zorgen voor een sterk begin. “They fixed the stained glass to color the past” is het eerste wat Cohen zingt en het zorgt ervoor dat je direct wordt geconfronteerd met wat hij wil vertellen. ‘Song They Play’ gaat over zijn codeïne gedreven kinderjaren. Het gebrek aan empathie van zijn ouders schetst een ongemakkelijke jeugd en raakt een gevoelige snaar. “Fishing for a compliment, I waited, I waited for such a long long time”. Hierna volgen drie nummers over zijn relatie met zijn vader die, na 53 jaar huwelijk, opbiecht dat hij van mannen houdt. ‘Edit Out’ laat ons horen dat Cohen geen idee heeft waarom zijn vader moeite had om van hem te houden, maar dat hij wist dat er iets was:"We were loved from afar / Everyone kept in the dark". Op het vrolijke ‘Green Eyes’ beschrijft Cohen met droge humor de jaloezie die hij voelt als ziet hoe andere vaders met hun zonen omgaan: “His dad wore Old Spice and he wore Brut/ We loved him naturally/ Making grilled cheese for dinner/ In an RV by the sea.”
Op ‘Sweet Willam’ laat Cohen voor het eerst horen dat hij ook nog kan rocken, waarbij gastmuzikanten Katy Davidson en Luke Csehak ervoor zorgen dat het emotionele begin van het album prettig wordt afgerond. Het verzorgt ook direct de opmaak voor een vreemde, maar plezierige, eend in de bijt. ‘House Carpenter’ is een traditionele Schotse folksong over een zeeman die een oude vriendin verleidt om haar huidige gelukkige gezinsleven op te geven voor een leven op zee. Het loopt slecht af, de vrouw eindigt ”at the bottom of the seas” en uiteindelijk op “the hills of hell.” Dit nummer is eerder uitgevoerd door Steeleye Span en Martin Simpson, maar hier is het niet zomaar een cover: het nummer komt metaforisch terug op zowel ‘Heavy Weather Sailing’, als ‘No Time to Say Goodbye’. Beide nummers vertellen het verhaal over de onbegrepen liefde van zijn vader voor zijn moeder en hoe dit zijn leven heeft beïnvloed. Zij grijpen weer terug naar hoe het album begon.
Cohen maakt het de luisteraar niet gemakkelijk. Het strooien van metaforen moeten zijn gevoelens duidelijk maken, terwijl deze het juist lastiger maken om hem te begrijpen. De monotone en emotieloze manier van zingen helpen dan ook niet om enige sympathie voor hem op te brengen. Muzikaal gebeurt er op dit album te weinig om het nog een keer aandachtig te willen luisteren. Dat is jammer, want Cohen heeft voldoende materiaal om hier meer mee te doen dan hij nu laat horen.
Stella Donnelly - Beware Of The DogsSoms lijken artiesten op elkaar, maar het is beangstigend hoeveel Stella...
Efrim Manuel Menuck & Kevin Doria - Are Sing, Sinck, Sing Efrim Manuel Menuck & Kevin Doria hebben samen getourd, tijdens de...