RECENSIE: Peter Doherty & The Puta Madres - Peter Doherty & The Puta Madres

Pete Doherty
2019-06-12 Pete Doherty is natuurlijk vooral bekend als frontman van de tamelijk legendarische indieband The Libertines. Nadat die band uit elkaar spatte ging Doherty verder met de band Babyshambles en ook bracht hij twee albums uit onder zijn eigen naam. Ook verscheen er in 2015, nadat de ruzie met mede-frontman Carl Barât was bijgelegd nog een derde album van The Libertines.

Na de tournee ter promotie van Doherty’s laatste soloplaat vormde hij samen met een aantal leden van zijn liveband een nieuwe band: Peter Doherty & The Puta Madres en van dit zestal is nu een titelloos album verschenen. Hierop horen we Doherty’s uiterst herkenbare, niet altijd even toonvaste zang en zoals we van hem gewend zijn, klinkt het album niet al te strak, maar lekker losjes. Opvallend, zeker in vergelijking met zijn Libertines-werk, is dat de gitaar niet het belangrijkste instrument is. Het is vooral de viool van Miki Beavis die de boventoon voert. Hierdoor krijgt Peter Doherty & The Puta Madres een folky vibe.

Beavis’ viool is al hoorbaar in albumopener ‘All At Sea’, maar valt pas echt op bij het slepende begin van ‘Who’s Been Having You Over’, het tweede nummer op Peter Doherty & The Puta Madres en de eerste single die van het album getrokken werd. Ook in de mooie ballads ‘Paradise Is Under Your Nose’ en ‘Someone Else To Be’ is een belangrijke rol weggelegd voor Beavis. In deze laatste song zit ook een erg sterke hardere passage, waarin een stukje tekst wordt geleend uit ‘Don’t Look Back In Anger’ van Oasis.

Het wat stevigere ‘The Steam’ is één van de hoogtepunten op Peter Doherty & The Puta Madres, met opnieuw een belangrijke rol voor Beavis’ viool. Na dit nummer, dat precies halverwege de plaat staat, gaat het niveau helaas een klein beetje naar beneden, hoewel ‘Shoreleave’ en met name ‘A Fool There Was’ nog behoorlijk sterke songs zijn. Afsluiter ‘Punk Buck Bonafide’ klinkt als een demo, die met wat extra werk nog best tot een goede song had kunnen leiden, maar nu vooral rommelig klinkt en vergeleken met wat eraan vooraf gaat nogal uit de toon valt.

Er waren tijden dat Pete Doherty vooral negatief in het (tabloid) nieuws kwam, dus het is sowieso een goede zaak als hij in het nieuws is vanwege nieuwe muziek en niet vanwege zijn verslaving of andere ellende. En dat Peter Doherty & The Puta Madres ook nog een behoorlijk goede plaat is, is dan natuurlijk helemaal mooi meegenomen.
Recensent:Eric Rijlaarsdam Artiest:Peter Doherty & The Puta Madres Label:Strap Originals
Cover Priests - The Seduction Of Kansas

Priests - The Seduction Of KansasNa een reeks EP’s verscheen in 2017 eindelijk het debuutalbum Nothing Feels...

Cover Ibibio Sound Machine - Doko Mien Almost Acoustic

Ibibio Sound Machine - Doko Mien Almost Acoustic Ibibio Sound Machine is een bont muzikaal gezelschap. De in London...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT