Het titelloze album begint met ‘Dragon Blood’. Een titel die doet vermoeden dat het een heel stoer nummer betreft, maar wordt ingezet met een iets te vrolijk maar wel catchy ”lalalala” refrein. Blijkbaar is het wel goed genoeg bevonden door de jury van het M4Music Festival in Zurich, want daar heeft dit nummer vorig jaar een award gewonnen voor Best Song in de categorie Rock.
Het tempo van de meeste nummers is nagenoeg gelijk. Met een muur van power akkoorden en stevige drums. ‘Devil’s Kings’, één van de betere nummers op het album, is wel een tandje sneller, maar leunt wel veel op één en dezelfde riff. Maar in de titeltrack ‘Black Tropics’, bespeuren we iets dat op een korte gitaarsolo lijkt. ‘Light Years Away’ begint en eindigt met een stukje uit een soort van Engels Polygoon journaal en is een rustig nummer, dat wel iets onheilspellends heeft. En in ‘Blue Dot’ gaat het tempo zelfs nog wat verder naar beneden. En dat is ook het moment dat je bijna in slaap dreigt te sukkelen. Door de quasi poëtische songteksten ”I’m the last, I’m the soul survivor” wordt het niet veel beter. De laatste track van het album, ‘Invaders’ is muzikaal tevens het spannendste nummer, al is het ook hier rijmelarij van likmevestje in het refrein, ”I have no more solutions, my head is full of pollution”
Black Tropics Lijkt dus op Royal Blood, maar wel een beetje alsof je een bluetooth speaker koopt bij een of andere vage Aziatische website. Het Klinkt best oké, maar gaat waarschijnlijk iets minder lang mee.
Death Star Discotheque - Death Star DiscothequeZo’n anderhalf jaar geleden mocht ondergetekende de gelijknamige EP van...
Big Business - The Beast You Are Seattle is in het verleden al meerdere malen een broedplaats gebleken voor...