Sommige mensen zouden het een mix van Fear Factory met Gojira noemen op een meer duistere en gruizige manier. Hoe vertaalt zich dat? Nou, de monotone klanken van bijvoorbeeld het eerste nummer ‘Celestial’ geven vanaf het begin al meteen de beste indicatie welke kant het op gaat. Monotoon klinkt negatief, maar dat is het in dit geval niet. Met een vaste tred dondert de drumpartij voorwaarts, aangevuld met het knorrende geronk van de basgitaar. Even later komt hier de bulderende schreeuw van frontman Claes Nordin overeen. Daartussen stomen de zeer laag gestemde gitaren op doom-achtige wijze, veelal dezelfde partij herhalend. Het levert een nieuw soort heavy op: eentje die log is, aan alle kanten ronkt en stoomt en daarnaast ook dreigend klinkt. Er zijn climaxen te bespeuren, maar de nummers doen hun werk het beste als ze hun bijna hypnotiserende mars voort zetten.
Oerinstincten worden aangewakkerd met ‘Spiritual Destitution’ als ook ‘Sibylline Divination’, waarin datzelfde duistere, onheilspellende gevoel wordt voort gezet. ‘Serene Remains’ pakt het ietsje anders aan met een onrustbarend intro met echoënde noten en gooit een lichte variatie in het tempo. Daarnaast kent het iets meer melodie in de vorm van een gitaarsolo, die er ook voor zorgt dat je niet helemaal opgezogen wordt in het monotone gestomp. Variatie is ook terug te vinden halverwege ‘Below’. Een sinister gitaarlijntje geeft het al weg, maar echt rauw en duister wordt het na een korte adempauze als Nordin vocaal alles geeft met de kreten: “As Above, So Below”. Alhoewel, adempauzes… daar doen deze mannen niet aan.
Als Mass Worship je op de hielen zit, krijg je geen ruimte om naar lucht te happen. ‘Proleptic Decay’ dondert verder met een dubbele bass-partij. Helemaal doom & gloom wordt het met ‘Dreamless Graves’, de langste track van het album die met logge poten voort marcheert. Wederom, op een sterke en goede manier. Dit debuut is intens, duister, stevig, rauw en als je niet uitkijkt walst het compleet over je heen. En dat in slechts 27 minuten. Ook afsluiter ‘Downpour’ was nog niet van plan dat momentum te laten vallen en vult de plaat tot de laatste seconde met donderende drums, stomend gitaarwerk en alles vernietigende vocalen. Meer venijn dan dit geeft het niet.
Empath - Active Listening: Night On EarthSinds de release van hun eerste EP Liberating Guilt And Fear kan de...
Mayhem - Daemon Er zijn weinig bands die zo een roerige geschiedenis kennen als Mayhem . De...