RECENSIE: Fridge - The Sun

Fridge - The Sun
2007-07-28 Ondanks dat het laatste album van het Britse Fridge alweer uit 2001 stamt, zouden de leden Adem Ilhan, Kieran Hebden en Sam Jeffers, harder werken dan Missy Elliot, aldus hun biografie. En inderdaad, de side projects zijn legio. En niet alleen op muzikaalgebied. Zo richtte Jeffers een succesvol webdesignbureau op en studeerde hij op Harvard. Onlangs hadden de leden weer tijd voor Fridge en dat resulteerde in The Sun. Het motto van de cd:”The pure and simple fun of playing music with friends”.

De titeltrack ‘The Sun’ voorspelt in ieder geval weinig goeds. Het is een vreemde mix van Brazilliaanse percussie en drums. En bovendien erg slordig. Wellicht wilden ze het 'garage' effect bereiken, maar het komt nogal stuurloos over. De eerste helft van ‘Clocks’ is niet veel beter. Een orgie aan geluid dat door moet gaan als een instrumentale vertolking van een klok. Gelukkig komt er na twee en halve minuut een omslag en neemt de gitaar het over. Het nummer wordt zowaar nog sfeervol.

‘Our Place in This’ is dat eveneens en zou niet misstaan op een zondagmiddag. Ware het niet de band het ook hier weer nodig vindt om allerlei achtergrond geluiden op te nemen. Alsof er een irritant klein broertje mee was naar de studio die per sé iets te doen wilde hebben.

Na twee korte intermezzo’s is het tijd voor het nummer ‘Oram’. De jostiband wordt in vergelijking met Fridge zowaar een strak geoliede machine, want een zooitje maakt Fridge ervan. Misschien heel post-rock in de ogen van de band, maar op mij komt het hoogst arty-farty over. En zonde bovendien want het middenstuk van het nummer is zeker de moeite waard. Maar dat einde... Als er een raam open had gestaan was ik zeker in de verleiding gekomen het schijfje met het luchtruim kennis te laten maken.

‘Comet’ is daarentegen een fijn nummer met een lekker hoog retro-synth gehalte. Met ‘Insects’ mankeert ook vrij weinig en het nummer had niet misstaan als een soundtrack voor een film op een exotische locatie. Misschien ook iets voor in een Indiaas restaurant.

Als er op ‘Lost Time’ iemand had meegezongen, had het nummer nog hitpotentie gehad. Nu blijft het een beetje hangen op “best lekker, maar...”. Dat geldt ook voor ‘Years and Years and Years and Years’. Vandaar ook dat het mij geen slecht idee lijkt dat de bandleden van Fridge hun band maar eens in de ijskast zetten, om het daar nooit meer uit te halen.
Recensent:Nick Augusteijn Artiest:Fridge Label:Domino Records
Macronizm - Stenen Tijdperk

Macronizm - Stenen TijdperkDe Eindhovense groep Macronizm heeft een promo EP uit, gratis te downloaden...

You Say Party, We Say Die - Lose All Time

You Say Party! - Lose All Time You Say Party! We Say Die! ... Een heftige naam voor een band die in een...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT