De band uit het Brabantse Uden is schatplichtig aan de instrumentale surfmuziek van illustere scheurijzers als Dick Dale en Davey Allen en de psychobilly-gekte van The Cramps.
De band deelde in haar korte bestaan al het podium met psychobilly grootheden Demented Are Go en vlak voor de eerste lockdown met The Phantom Four. De lockdown bood Black Djangos tijd en gelegenheid om de studio in te duiken voor haar debuut EP Black Djangos.
De fraai vormgegeven vinyl EP telt vijf eigen songs die niet zouden misstaan op de soundtrack van een willekeurige Quentin Tarantino film. Donker, duister, psychedelisch en vuig. Dat is een bondige beschrijving van de sound van Black Djangos.
Den Hartigh haalt een flinke dosis reverb & twang uit zijn gitaar en Groenen scheurt er op los op zijn vintage Crumar orgel (inclusief baspartijen). Drummer Sehlbach houdt de boel vakkundig bij elkaar.
Kant A opent met ‘Candy Ride’, een klassieke rockabilly stamper en op ‘Trick Or Treat’ is een hoofdrol weggelegd voor de surfgitaar. Op de psychobilly horror van ‘Nightmare At 12 O’ Clock’ gaat Ben Groenen de theremin te lijf. Op gepaste afstand uiteraard.
Voor kant B heeft Black Djangos nog twee fijne tracks in petto. Op ‘Devil’s Droolin’ (daar is de theremin weer!) en ‘Dr. Wolfenstein’ klinkt Black Djangos als The Dead Kennedys (inclusief Jello Biafra).
Hopelijk gaat de uitgestelde EP presentatie in De Pul (in hometown Uden) binnenkort door, want het wordt tijd om het beest Black Djangos los te laten op het podium. De band doet het geweldig op plaat maar is nog meer een band die je moet horen, zien en ruiken op het podium: ”I’m ready for your feast, it is time to release the beast!”.
Born Infected - Self ReflectionHet duurde even voordat Self Reflection op de burelen van Festivalinfo...
The Vices - Looking For Faces Het ging snel met The Vices uit Groningen. De band werd kort na haar...