Material Subversivo rockt, grooved en beukt er bij vlagen best lekker op los. Vooral de hardere songs, de meebruller ‘Mentiroso’, het hardcore uitstapje ‘Delinquente’ en de Peter Pan Speedrock/Motörhead-achtige afsluiter ‘Soy Guajiro Part II’, maken indruk. De wat meer melodische songs hebben vanzelfsprekend iets exotisch door het Spaanse taalgebruik, maar muzikaal bekeken zijn het uiteindelijk matige tot gemiddelde punkrocknummers die niet echt heel erg catchy zijn, wat langdradig doorzeuren en na verloop van tijd ook nogal op elkaar gaan lijken. Na een nummer of zes heb je het dan ook wel gehoord. Het semi-akoestische en bijna volledig in het Engels gezongen ‘Bad Idea’ tracht naar het einde toe nog wel wat muzikale afwisseling door te voeren, maar de titel van dat nummer geeft de werking van die stuiptrekking perfect weer.
Tekstueel gezien worden we geconfronteerd met vertellingen over strijd, religie, verraad, trots, hoop, wanhoop, passie en broederschap met nogal wat verwijzingen naar de cultuur en historie van Cuba en de Cubanen. In de meeste gevallen zijn dit redelijk doordachte en genuanceerde teksten. Maar soms komt de band toch ook als een ziedende agressor uit de hoek. Hierdoor krijgt de, overigens zeer terechte, strijdvaardigheid van de heren, tegen de nog altijd in onze westerse samenleving heersende rassenspanningen en de Noord-Amerikaanse onderdrukking van Midden- en Zuid-Amerika, hier en daar een nogal wrang karakter.
Hoe dan ook laat Material Subversivo een muzikaal en sociaal bevlogen band horen die vooral naar meer smaakt wanneer er muzikaal gezien niet al te moeilijk wordt gedaan en ze snel to-the-point komen. Helaas zijn juist die momenten op deze eerste langspeler wat in de minderheid.
Dead Identities - Music for the waiting Room Dead Identities , een Londense poppunkband, maakt een behoorlijk melodieus,...
Robert Fripp - At The End of Time Binnen nu en vijf jaar zal waarschijnlijk een derde van de wereldbevolking de...