RECENSIE: Lemon-Blue-Lemon - Lemon Blue Lemon

lemon blue lemon cd cover
2003-05-15 Hoe zou je powerpop definiëren? Pop met kloten? Muziek met powerchords? Zoiets als popmuziek met een scherp randje? Lemon-Blue-Lemon zal het weten, want deze Haagse band noemt hun eigen muziek powerpop. Volgens Lemon-Blue-Lemon (vernoemd naar een Russische cocktail) heb je daar een standaardopstelling voor nodig, en een toetsenist. Vervolgens vul je dit in door vrij standaard midtempo pop te spelen met een solootje hier en daar, en een zanger die zijn teksten meer opzegt dan zingt. Dat opzeggen is al niet bijster boeiend om te horen, maar nog altijd beter dan de halfslachtige poging tot zingen. Tevens vraag je jezelf af waarom aan de zang zo duidelijk af te horen is dat het gezongen is door een Nederlander, als je een Brit in de gelederen hebt die je zou kunnen helpen bij de uitspraak.
Lemon-Blue-Lemon klinkt af en toe als een Raggende Manne plaat die op 33 toeren wordt afgedraaid in plaats van op 45. Waar de Raggende Manne door de botheid en muzikale gekte nog verbazing en verwarring wisten te veroorzaken, zorgt Lemon-Blue-Lemon er eerder voor dat je naar de ‘eject’ knop zoekt van de cd-speler. Daar helpt de goede productie niets aan.
Met een bandnaam als Lemon-Blue-Lemon is het makkelijk inkoppen. Helaas zorgt de band er met deze drie nummers tellende single ook voor dat ik er niet omheen kan. Want dit plaatje geeft me weinig anders keus dan te zeggen dat het een erg zure nasmaak achterlaat. Citroensap doet het goed bij vis, maar deze single is vlees noch vis.
Recensent:Jasper van Vugt Artiest:Lemon-Blue-Lemon Label:Eigen Beheer
Geen Coverart Beschikbaar

Why George? - Why George?Toen deze demo van Why George? in mijn handen werd gedrukt, kwam even de...

SORBO

Solid Rocket Boosters - Blast Off Het eerste wat mij opviel toen ik het debuutalbum van Solid Rocket Boosters,...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT