De cd begint opvallend rustig met ‘Hotel’. Dit blijkt echter een intro te zijn. ‘Prototype’, het tweede nummer, klinkt dan wel zwaar, maar riekt helaas naar de Amerikaanse cliché-rock en nog lange niet naar zoiets als The Used. Voor ‘Just Another Day’ geldt dat echter wel, zij het slechts een klein beetje. Tot zover is het daarom ook nog niet duidelijk waar we deze band moeten plaatsen. Het is geen pure rock, het is geen emo en ook geen punk. Maar goed, aangezien veel bands deze genre’s de laatste tijd gretig mixen, kunnen we City Sleeps net zo goed onder die traditie scharen.
‘Ordinary High’ en ‘Bones’ zijn voorbeelden van een dergelijk samenraapsel. Voor alle nummer geldt overigens, het moet worden gezegd, dat de zanger een goede zang stem heeft. Dat de productie ook meer dan in orde is spreekt voor zich. Maar hoe het komt dat deze band de aandacht heeft weten te trekken van zo’n top producer is mij een raadsel. Nergens ontstijgen ze de middelmatigheid en tot overmaat van ramp gaat de cd als een nachtkaars uit.
City Sleeps is typisch zo’n voorprogramma band. Irriteren doen ze niet, af en toe doen ze een beetje van zich spreken, maar over het algemeen kun je ze met het grootste gemak negeren en je voorbereiden op de hoofdact. Iets dat zij op basis van Not An Angel niet zullen worden.
Day One - Probably ArtBij het horen van de bandnaam Day One zullen veel mensen hun schouders...
Soldiers - End of Days Al een aantal jaar horen we bands genres maken genoemd naar hun...