RECENSIE: The Fashion - The Fashion

The Fashion – The Fashion
2007-12-08 Het simplistisch vormgegeven kartonnen hoesje met vier glimmende messen op de voorkant en een bandfoto aan de binnenkant geeft niets weer van de muzikale inhoud van het gelijknamige album van The Fashion. Het is een aangename verrassing de muziek van de vier Deense heren te beluisteren, het is niet snel in een hokje geplaatst. Dat gebeurt niet vaak. Wellicht de enige goede omschrijving is dat het zomaar afkomstig kon zijn uit een vorig decennium; experimentele poprock met disco-invloeden uit de jaren ’80. De geluidskwaliteit is niet optimaal en heeft een rafelig randje. Een leuke combinatie van disco met goede drum- en sterke gitaarpartijen wat een beetje doet denken aan muziek van The Infadels. Het is voornamelijk lieve, dromerige, onschuldige muziek waar je niet te veel bij na moet denken.

De muziek van The Fashion doet denken aan die van allerlei artiesten, maar is tegelijkertijd bijna nergens mee te vergelijken. De band maakt gebruik van handklapjes, koortjes en tweede stemmen die allemaal leuk maar niet even zuiver klinken. Ook maken zij gebruik van niet alledaagse instrumenten (ten minste niet binnen het genre) zoals een orgel en een accordeon.

Er wordt niet mooi gezongen, maar daar draait het ook niet om. Op het ene nummer is de zang hoog en bijna onmannelijk, op het andere juist weer vrij schreeuwerig. Op sommige, wat serieuzere nummer zoals ‘Alabaster’ – een rustig nummer, bijna een ballad te noemen - is het jammer dat de zang niet wat meer gepolijst en zuiver is, maar bij songs als de opener van het album, ‘Dead boys’, maakt het weer weinig uit. ‘Letters of the ambulance’ heeft een dikke, bijna urban beat met veel handklapjes. De laatste en langste song op het album, ‘Vampires with gold teeth’, heeft de neiging favoriet van het album te worden, het meest up-tempo nummer van het album met Britpopdrums, een punkgitaarriffje, veel afwisseling en hitpotentie. ‘Like knives’ heeft een lekker ritme en een makkelijk mee te zingen refrein. ‘The funeral dpt’ doet aan het begin denken aan de opbouw van een Smashing Pumpkins nummer en aan het eind aan een Coldplay song. Soms voel je een dikke bas met drums, soms juist meer een jaren ’50 mono geluid.

Je zou bij het beluisteren van dit album visioenen krijgen van groepjes vrolijke vrienden op het strand die gezamenlijk choreografisch onverantwoorde dansjes opvoeren. De songs bevatten teksten die er enkel zijn om de muziek te kleuren en niet om een boodschap mee te delen. Ze slaan nergens op, zijn soms hilarisch en worden vaak herhaald. Voor mooie zang en betekenisvolle muziek moet je het niet zoeken bij The Fashion, voor heerlijke, gekke onzinmuziek wel.
Recensent:Annet Haggeman Artiest:The Fashion Label:Sony Music
Arts the Beatdoctor– Transistions

Arts the Beatdoctor - TransitionsIn principe hoort een recensie een verhaal te zijn over een cd die net is...

The Wombats – The Wombats Proudly Present…A Guide to Love, Loss & Desperation

The Wombats - A Guide to Love, Loss & Desperation Op de laatste editie van het London Calling Festival in Paradiso, waren The...

ZOEKEN IN CD-RECENSIES

 

OF SELECTEER OP GENRE, ARTIEST, LABEL, RECENSENT