Met een voortzetting van een eerdere succesformule ligt het voor de hand om deze cd te vergelijken met de vorige. Die bevatte zoals gezegd nummers waarvan bewezen is dat ze het goed doen, met de zwoele stem van Trijntje er overheen. Die succesformule is ook terug te vinden op het nieuwe album, daar is niets aan veranderd. Wel is het, zoals bij veel vervolgen ’meer van hetzelfde’. Ondanks dat het lekkere muziek is dreigt de cd af en toe voort te kabbelen in het niets. Dat is niet te wijten aan Trijntje, want ze kan schitterend zingen. Ook het Metropole Orkest speelt weer de sterren van de hemel. Het ligt gewoon aan de zoetsappige muziek. Ik kan me voorstellen dat het een ontzettende eer is om een eigen nummer van Burt Bacharach te krijgen, en muzikanten moeten de vrijheid nemen de muziek te maken die zij willen. Maar na één cd heb ik het wel gehoord, een tweede voegt er niet zo heel veel extra aan toe in mijn beleving.
Bacharach heeft speciaal voor Trijntje ook enkele van zijn nummers aangepast. Wellicht het meest sprekende voorbeeld daarvan is ‘Raindrops keep falling on my head’. Het origineel is een lekker uptempo nummer wat meer kleur aan dit album had kunnen geven dan de vernieuwde, slome versie nu doet. Wat dat betreft is het jammer dat door de originelen en de vorige cd de lat zo ontstellig hoog ligt, apart bezien is deze cd namelijk een hoogtepunt en als je The look of love grijs hebt gedraaid hoort deze cd eigenlijk ook in je kast. Er is echter een kans dat je een cd opzet die daarna voortkabbelt. Heerlijk als achtergrond voor een avondje relaxen, maar daarmee doe je in feite alle artiesten die samengewerkt hebben tekort. Volumeknop dus niet te laag zetten en genieten van de passie die deze mensen hebben voor de muziek. Terecht platina: volmondig ja! Beter dan de vorige: helaas niet.
The Straits (NL) - Under ConstructionDe ervaring leert dat de omschrijving van de eigen muziek niet het sterkste...
Wu-Tang Clan - 8 Diagrams De Wu-Tang Clan is al een dikke vijftien jaar één van de grote namen in de...