Met Skitzofenech is het alsof je 14 nummers lang naar een erg rustige vorm van het spel 'Guitar Hero' aan het luisteren bent. Het lijkt allemaal spannend te beginnen met een vlug nummer, maar gelijk trekt Fenech de handrem aan en gaat hij op een relaxed tempo verder. Alsof je in een oude kroeg zit te luisteren naar een gitarist op een krukje. Niks meer van het punk tempo in psychobilly maar slechts gehang over een smerige bar met een glas whiskey. Zo nu en dan een extraatje in nummers als ‘I’m So Bad’ en ‘Inselaffen’ welke toch met het typische psychobilly geasscocieerd mag worden. Erg gewaagd is de cover van Johnny Cash’s ‘Ring of Fire’. Wanneer dit nummer omgezet is naar dit genre krijg je er een hele andere kijk op. Origineel maar niet indrukwekkend.
Skitzofenech is een album die niet voor iedereen weggelegd is. Echte fans van het psychobilly genre zullen hun grote God op dit album goed kunnen waarderen. Het gitaarwerk is geweldig en door het ritme blijf je in een bijna swingende flow. Maar voor mij blijft het eerder een depressieve avond in een (nu niet meer zo) rokerige kroeg.
Endzweck - The Grapes of WrathAl sinds 1998 is Endzweck een van de hardst werkende bands in de Japanse...
De Jeugd Van Tegenwoordig - De Machine Het is alweer drie jaar geleden dat Nederland opgeschrikt werd door De Jeugd...