Vaak wordt er over bands gezegd dat ze zo gegroeid zijn tussen verschillende albums, Audio Karate is het bewijs dat bands inderdaad een enorme muzikale groei kunnen doormaken. Op Lady Melody staan 12 nummers die vrijwel allemaal verder gaan dan de poppunk van hun eerdere album.
De zang is rauwer en minder zeurderig, maar blijft toch melodieus. De gitaarpartijen bestaan niet alleen maar uit de standaard akkoordenschema’s, maar zitten vol loopjes en dissonante akkoorden.
De mannen van Audio Karate hebben echt een eigen geluid gekregen. Er staan een of twee nummers op het album waar het nieuwe geluid van Audio Karate wat minder uit de verf komt en sommige zanglijnen lijken op elkaar, maar het grootste deel van de nummers zit goed in elkaar. De productie door Bill Stevenson (Descendents/All) is helder, maar niet te glad.
Voor een punkband is Audio Karate vrij ingetogen; de versterker staat niet constant op standje 10 met het distortion pedaal continu aan, maar door de pakkende, rauwe refreinen is het toch niet een cd die je moeder snel zou gaan luisteren.
Lady Melody is een album vol met intelligente punk. Complex, maar geen moment pretentieus. Audio Karate bewijst dat punknummers niet simpel in elkaar hoeven te zitten om toch catchy en poppy te zijn. Een aanrader!
a balladeer - Rumor had itZegt het genoeg, dat toen ik hoorde dat A Balladeer een nieuwe EP uithad, ik...
A Day's Work - Drowning In What I Believe Binnen de “emo” lijkt het de laatste tijd wel een wedstrijd tussen bands om...